1.9.2014 | 18:34
για την εξομολόγηση: Η ζωη μου και το ταιρι που της λειπει.
Εγώ σε βλέπω επαναπαυμένο και σίγουρο στην μοναξιά σου. Ούτε τα σχόλια δεν άφησες ανοιχτά! Η τρέλα έχει πάντα αντίλογο -συνήθως εσωτερικό- μα εσύ δεν επιτρέπεις κουβέντα! Μια χαρά είναι να έχεις συναίσθηση της μοναδικότητας σου αλλά αν απλά την διατηρείς και την προφυλάσσεις χωρίς να ρισκάρεις... για ποια τρέλα μιλάμε αλήθεια; Ήθελα να ρωτήσω για τις μουσικές και τα ποιήματα που λες αλλά δεν έδωσες ευκαιρία κι έτσι έκανα για σένα μια νέα εξομολόγηση -ποιος τη χάρη σου! Έχε το νου σου μόνο, μήπως διαλέγεις αυτούς μέσα στους οποίους μπορείς εύκολα να ξεχωρίσεις... Γιατί υπάρχουμε κι οι άλλοι ξέρεις!