2.9.2016 | 00:24
Για την κολλητη μου η οποία με αγνοει
Εδω και 15 χρόνια ειχα ερθει κοντα με αρκετά ατομα εκανα εύκολα παρέες αλλα οι περισσότερες δεν ηταν αληθινές..δεν με πειραζε όσο ειχα εσενα και ας ήσουν μακρυα ήξερα πως εισαι η αδερφη που δεν ειχα.Μετρουσα τις μερες να ερθω να σε δω γιατι εσυ πολλές φορες δεν μπορουσες αυτο το καλοκαιρι ηταν το καλύτερο της ζωής μου..οχι οτι εγινε κατι συγκλονιστικό ηταν ενα συνηθισμένο καλοκαιρι αλλα μεσα σε αυτο το καλοκαιρι για ενα μηνα ήσουν εσυ περάσαμε τοσο υπέροχα μαζι..ένιωσα πως ο τόπος που ζούσες ειναι και δικός μου αλλα μαλλον σε πείραξε..δεν ξερω τι ακριβώς ισως σου γινόμουν βάρος δεν θα ήθελα ποτε να γίνομαι βάρος στην κολλητη μου αλλα νόμιζα πως μεταξύ μας υπάρχει μεγαλη οικειότητα Ετσι μου έδειχνες και εσυ..τον τελευταιο καιρο δεν επικοινωνούμε εχει χαλάσει το λαπτοπ της και δεν μιλαμε αν στειλω εγω κανενα μηνυμα και μου απαντήσει μετα απο 2-3 μερες "δεν μπορω να μιλήσω" δεν ξερω τι να κανω ήσουν για μενα το τελειο και τωρα;; Θα χαθούμε; Θα τελειώσουμε; Δεν μοιρών να σκεφτώ τη ζωή μου χωρίς εσενα αγαπη μου.. Ας πει κάποιος την γνωμη του..να της δώσω χρόνο; Να της μιλήσω; Παω να τρελαθώ
