8.5.2017 | 23:30
για τον πρώην μου
έκανα πολλές υποχωρήσεις.. έβαζα τον εαυτό μου σε δεύτερη μοίρα για να ικανοποιώ τα θέλω του. δεν θεωρώ πως το κατάλαβε ποτέ. ίσα ίσα που μου έλεγε ότι εγώ φταίω για ότι κάνω αλλιώς. δεκτό. δεν χρεώνω κανέναν. στην τελική κι εγώ αυστηρή κριτής είμαι και του εαυτού μου και των άλλων, κάτι το οποίο ειδικά το τελευταίο προσπαθώ πάντα να περιορίζω. αλλά ok, εγώ το επέλεξα να πορευτώ έτσι. πλέον όμως δεν το ξανακάνω. γιατί μου πήρε και εξακολουθεί να μου παίρνει πολύ καιρό να βρω τον εαυτό μου και δεν αξίζει. ακόμη ψάχνω να γεμίσω κενά ενδιαφερόντων.. ακόμη απορώ αν η ζωή που κάνω έχει σχέση με αυτά που ήθελα (δεν έχει, αλλά ok). να μην αφήνετε τα όνειρά σας για έναν έρωτα, ή μία αγάπη. αν φτάσετε στη σχέση που είναι ιδανική για εσάς και προφανώς θα εκτιμά και τις θυσίες σας, να προσαρμόζετε τη ζωή σας με τον άλλον, όπως και το ταίρι σας, με τις δικές σας αντίστοιχα ανάγκες. θέλει συγκερασμό δυνάμεων. θέλει συνεργασία. η βάση της σχέσης πρέπει να είναι γερή και αυτό σημαίνει κάνω μία πίσω για να σε βοηθήσω. κάνεις κι εσύ το ίδιο για μένα, όταν σε χρειαστώ. αυτά ήθελα να πω...