ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

...που στα εύκολα φαίνονται.Κάνω παρέα εδώ και 3-4 χρόνια με κάτι συναδέλφους. Μέσω εκείνων έχουμε γίνει μια ευρύτερη παρέα με 2-3 γνωστούς τους. Όλο αυτόν τον καιρό έξοδοι, φαγητά, διακοπές, ταξίδια, φιλοξενία στο πατρικό μου και δεν συμμαζεύεται. Μέσα σε όλη την παρέα με 1 από τους γνωστούς εδεσα περισσότερο. Είχε ο καθένας τις δικές του δραστηριότητες και ζωή, αλλά όταν ερχόταν η ώρα για έξοδο το παρεάκι ήταν φιξ. Κουβέντες, βόλτες, γκομενότσαρκες.Σε αυτό το τελευταίο δώστε ιδιαίτερη βάση. Όλες μας οι κοινές δραστηριότητες, όλες οι επιλογές, όλες, όλες ΜΑ ΟΛΕΣ όμως είχαν σαν κριτήριο "να έχει μ0#νιά εκεί ". Προσωπικά δεν με χάλαγε σαν κριτήριο αν και με τσάντιζε ώρες ώρες γιατί αφηναμε απίθανα μέρη και εμπειρίες (από παραλίες, μέχρι κλαμπάκια) καθότι δεν φύτρωνε εκεί το είδος. Και μεταξύ μας, όχι ότι έκανε και τίποτα, καθότι "κότας" περιοριζόταν να κοιτάει, να παίζει με τα μάτια και στο τσακίρ κέφι να μοστράρει το αμάξι. Όλα κυλούσαν νορμάλ. Μέχρι που σκάει θέμα υγείας του πατέρα μου. Αραίωσαν οι πολλές έξοδοι καθότι έπρεπε να είμαι σε επιφυλακή. Έπεφτε κανένα μήνυμα, κανένα τηλέφωνο αλλά εφόσον δεν μπορούσα να βγω ναυαγούσε η συνομιλία. Πλέον έχουμε φτάσει στο σημείο να έχει εξαφανιστεί. Καμία απόκριση. Μια φορά που μπορούσα, είχε κανονίσει με φίλους κι ούτε κουβέντα να πάω. Προχτές ήταν στην περιοχή μου, είπε ότι θα με πάρει οπωσδήποτε αλλά κλήση δεν έπεσε. Όταν ρώτησα έναν κοινό μας φίλο -που ήταν μαζί- απλά βαρέθηκαν, και την έκαναν για αλλού. Χωρίς να ενημερώσουν για να μην περιμένω ή να ρωτησουν αν ήθελα να πάω. Χωρίς σεβασμό για τον περιορισμένο μου χρόνο και την ανάγκη μου αλλαγής παραστάσεων. Έχω μάθει ότι έχει βρει 2 νέους κολλητους. Προφανώς περισσεύω. Τί φοβάται ? Ότι θα μιλάω για αρρώστιες όλη την ώρα? Ότι του έκανα χαλάστρες ? Τί σκατα ? Έστω ένα τηλέφωνο ρε γαμωτο μου. Ένα είσαι καλά ? Χρειάζεσαι κάτι ? Είσαι για μια βόλτα ? Αυτή ήταν η αξία μου ? Παρέα πασατέμπος ? Και πιο πολύ τσαντίζομαι που "για την παρέα" έβαλα στον πάγο πολλές μου ανάγκες, συνήθειες και θέλω. Από επαγγελματικής μέχρι προσωπικής φύσης. Για κανέναν δεν χρειάζεται να κάνεις εκπτώσεις στον εαυτό σου. Τέλος.