ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Τι άσχημη που είναι η μοναξιά... Πόσο δύσκολο και συνάμα περίεργο είναι να πρέπει να αντιμετωπίσεις το αίσθημα αυτό... Εισαι κοινωνικός, σπουδάζεις ή εργάζεσαι, συναναστρέφεσαι με πολυ κόσμο κι όμως ελάχιστοι ή κανένας τελικά δεν καταφέρνει να κερδίσει μια θέση στην ζωη σου. Βάζουμε στόχους, προσπαθουμε να γίνουμε καλυτεροι, να αποφυγουμε την επαναληψη λαθών κι ολο στα ιδια καταλήγουμε... Μήπως δεν είμαστε ξεκάθαροι; Μήπως δεν ξέρουμε ποιον θέλουμε; Μήπως φταιμε καπου κι εμεις; Μαλλον ναι... Αυτή ειναι η ωμη αλήθεια... Φταίμε που υποκρινόμαστε καμια φορα τους χαρουμενους, φταιμε για τα «ναι» που συνηθίζουν να ειναι περισσοτερα απο τα «οχι» που λεμε... Είμαστε μονοι, γιατι γίνεται μια εσωτερική «έκρηξη» και πετάμε μονομιάς απο πανω μας καθε τοξικο ή ακαταλληλο ατομο ειχαμε στην ζωη μας. Θέλουμε μια σχέση με εναν άνθρωπο που θα υπάρχει αμοιβαια αγαπη, έρωτας, νοιαξιμο. Δεν θέλουμε εκεινον που θα μας στέλνει μονο όποτε μας θυμάται. Δεν θέλουμε εκείνον που θα εκμεταλλεύεται την ανεκτικότητα μας προς οφελος του. Δεν αλλαζουν... Ας αλλάξουμε εμεις για εμας!!! Παραβλεπουμε, ωραιοποιουμε, νιώθουμε οτι δεν θα βρεθεί κανενας για εμάς. Υποτιμαμε τον εαυτό μας. Τον τσαλαπαταμε. Τον μειώνουμε. Γιατι...; Ποσο αδικο...! Η πραγματικότητα ειναι τελικά μονο μια! Υπάρχει για τον καθένα μας ο καταλληλος. Αργά ή γρήγορα η ζωη θα μας τον χαρίσει απλόχερα τον συντροφο αυτον.Ομως, ποτέ μα ποτέ δεν ξεχνάμε και την δικη μας ζωη! Γιατι αν πέσουμε με τα μούτρα πανω του θα τον χάσουμε! Αλλαζουμε τρόπο σκέψης, συνηθειων. Επιβραβευουμε τον εαυτό μας για καθε πραξη! Ξεκινάμε μια νεα ασχολια, όπως ο χορος, η γυμναστική, το να γίνουμε μέλος μιας εθελοντικης ομάδας...Ας υποσχεθούμε οτι το 2019 θα ειναι η χρονιά που θα δώσουμε θεση και χρονο μονο σε οσους αξιζουν να να είναι φιλοι ή συντροφοι μας.