ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Μένεις μόνος, και λες να δοκιμάσεις και αυτό το νέο φρούτο της εποχής. Μπαίνεις μέσα, βλέπεις 80% άντρες και 20% γυναίκες, από τις οποίες οι μισές είναι λεσβίες που ψάχνουν γυναίκες. Anyway, λες δε βαριέται, ας δοκιμάσουμε. Αφού προσπαθείς να προσεγγίσεις να σου πούνε μία καλησπέρα 15-20 γυναίκες, στο τέλος βρίσκεται μία που καταδέχεται να σου μιλήσει και να κάνεις κουβέντα μαζί της. Κουβεντιάζεις μέσω του σάιτ 2-3 ημέρες, και φτάνει το κρίσιμο σημείο: θέλει να σε δει σε φώτο για να κόψει αν της κάνεις ή όχι. No problem, της στέλνεις μία φώτο, ένας νορμάλ άνθρωπος είσαι, ούτε κρύο ούτε ζέστη, σου στέλνει και εκείνη, μία από τα ίδια, μία απλή καθημερινή γυναίκα. Όλα μέχρι εδώ μία χαρά, η επικοινωνία τέλεια, με καλαμπούρι, αμεσότητα, χωρίς δηθενιά και μη μου άπτου. Η κυρία όμως δεν τρελαίνεται με τη φώτο, και αρχίζει και το γυρίζει το βιολί αμέσως. No problem, δεν μπορούμε να αρέσουμε σε όλους, αυτό το έχω μάθει από μικρός, και της λες εκεί πέρα: Χάρηκα πολύ για την επικοινωνία, καλή συνέχεια στην αναζήτησή σου. Και σου λέει το κορυφαίο: τι δηλαδή, δε θέλεις να τα λέμε;Εγώ: τι να λέμε, το πόσα πουλόβερ πλέξαμε στο σπίτι μας σαν τις φιλενάδες;Εκείνη: Καλά, το ότι δεν αρέσει ο ένας στον άλλο (!!!) δε σημαίνει ότι δεν μπορούμε να τα λέμε.Εγώ: Όχι, δεν αναζητώ φιλενάδα να λέω τον πόνο του, να είσαι καλά.Εκείνη: Δεν περίμενα να είσαι τόσο απόλυτος (!!!).Και λέω εγώ: μία γυναίκα που σε απορρίπτει από μία φώτο γιατί δεν πληροίς το καλούπι άντρα που έχει στο κεφάλι της, τι στα τσακίδια θέλει να κρατήσει επικοινωνία μαζί σου; Υπάρχει εγκέφαλος τελικά σε κάποιες;