ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Εξομολογουμαι πως εχω ααααπειρο ελευθερο χρονο..περα απο τις 7 πρωινες ωρες που θα δουλεψω στην επιχειρηση του πατερα μου επειτα εχω ολη την υπολοιπη μερα ελευθερη να κανω το οτιδηποτε...αλλα τελικα δεν κανω ΑΠΟΛΥΤΩΣ τιποτα..και νιωθω απειρες τυψεις για αυτο καθε φορα που το σκεφτομαι..θα μπορουσα να μαθω μια ξενη γλωσσα, να ξεκινησω να αθλουμαι μονος μου η να γραφτω σε ενα γυμναστηριο η οτιδηποτε αλλο δημιουργικο αλλα μενω στην πληρη απραξια..δεν ξερω τι φταιει για ολο αυτο..ειναι η τεμπελια; ειναι η ελλειψη κινητρων; η ελλειψη πειθαρχιας; οτι δεν εχω μια παρεα να ταιριαζω να κανουμε πραγματα μαζι; ειναι τοσο, μα τοσο κριμα τοσος χρονος να πηγαινει χαμενος μονο σε κατι καφεδες, στο ιντερνετ κ στο καψιμο εγκεφαλου απ την υπεραναλυση..και ξερω πως στο μελλον ολο αυτο θα μου γυρισει και θα τρεχω και δε θα φτανω για αλλα πραγματα..κ εκει θα φρικαρω μια επειδη δε θα μπορω να τα ελεγξω και μια απ τις τυψεις που δεν προετοιμαζομουν ολο αυτο το καιρο