29.11.2014 | 02:36
Γράφω
τα παρακάτω για να τα βγάλω από μέσα μου. Φέτος είναι γ λυκείου και δίνω πανελλήνιες. Έχω να πω ότι βαρέθηκα αυτό το κωλοσύστημα και ιδιαίτερα τους καθηγητές του! Η υποκρισία στο μεγαλείο της, από την μια τάσσονται κατά της κατάληψης για "να μην χαθεί μάθημα" (στην πραγματικότητα είναι αυτοί που την οργανώνουν) και από την άλλοι είναι οι πρώτοι που θα συμμετέχουν στην απεργία. Λες και με την κατάληψη ή την απεργία θα αλλάξει κάτι. Αν ενδιαφέρονταν πραγματικά θα έκαναν ΜΑΘΗΜΑ και θα προσπαθούσαν να μην χάνονται άσκοπα ώρες. Επίσης, 7 ώρες κάθε μέρα είμαστε υποχρεωμένοι να ακούμε την άποψη του καθενός χωρίς να μπορούμε να αντιδράσουμε, γιατί από αυτούς κρίνεται ο βαθμός μας και επομένως η εισαγωγή ή όχι στην σχολή της επιθυμίας μας. Είναι στιγμές που θέλω να φωνάξω, να τους πω πόσο λανθασμένα είναι όσα λένε, πόσο ηλίθιες είναι οι απόψεις τους και πόσο δεν με ενδιαφέρουν. Αντί για αυτό κάνω υπομονή και σιωπώ. Δεν σε πληρώνουμε για να μας πεις την άποψη σου, αλλά για να μας διδάξεις! Πως στο φροντιστήριο γίνεται σωστή προετοιμασία για τις πανελλήνιες και στο σχολείο με τις ίδιες ώρες η δουλειά είναι τελείως πρόχειρη και επιφανειακή? Ακόμη, βαρέθηκα τις διαφορετικές αντιλήψεις του καθενός για το μάθημα του. Αλλά λέει ο καθηγητής στο φροντιστήριο, αλλά λέει ο καθηγητής στο σχολείο και στη συνέχεια αλλά λέει το σχολικό βιβλίο και αλλά τα βοηθήματα. Τελευταίο και κυριότερο, βαρέθηκα την υποτίμηση, την αμφισβήτηση και την ειρωνεία σας. Δεν έχετε ιδέα για τους στόχους, τις δυνατότητες μου, κρίνεται χωρίς να γνωρίζετε και εύχομαι ειλικρινα να σας διαψεύσω όλους. Η αμφισβήτηση σας με πεισμώνει όλο και περισσότερο...