Αγαπητέ/ή εννοείται ότι υπάρχει τρόπος να απαλλαγεί κάποιος από την κατάθλιψη! Το καλύτερο φάρμακο κατ' εμέ είναι η πίστη στο Θεό και η Θεία Κοινωνία με κατάλληλη προετοιμασία δηλαδή εξομολόγηση! (χωρίς να υποτιμώ καθόλου το έργο των επιστημόνων). Το λέω σοβαρότατα και αν δεν το χει δοκιμάσει κάποιος παρακαλώ να μην το κατακρίνει. Σας εύχομαι υγεία & Χαρά.
13.5.2018 | 02:35
H καταθλιψη περναει αν το θελεις.
Καποιος εγραψε ρωτωντας αν ειναι δυνατον να ξεπεραστει η καταθλιψη.Ειμαι 21 και φετος αποφασισα να παω σε καποιον ειδικο για να με βοηθησει μιας και η ζωη μου ειχε φτασει σε τελμα.Καταθλιπτικη μαλλον απο τα 13,με ακραια ξεσπασματα ,αλλα τοτε ειχα τους στοχους μου για να με κρατουν προσηλωμενη και να μην υπολογιζω τιποτα αλλο.Πλεον τα πραγματα ειναι πιο χαοτικα και χαθηκαν οι σταθερες μου.Προσπαθω να βρω ποια ειμαι και τι θελω.Ακομα δεν εχω καθορισει στο μυαλο μου αν η καταθλιψη ειναι μια κατασταση στην οποια περιηλθα ή αν η εντονη μελαγχολια και η ολη καταθλιπτικη προσεγγιση ειναι κομματι αυτου που ειμαι.Θα πω κατι ομως.Ολα ειναι θεμα του πως επιλεγουμε να διαχειριστουμε τα πραγματα.Εσυ επιλεγεις αν θα βλεπεις τη χαρα ή τη μαυριλα.Εσυ θα επιλεξεις αν θα παλεψεις ή θα το βαλεις στα ποδια..Οι πικριες,οι δυσαρεσκειες γενικοτερα οι ασχημες εκφανσεις της ζωης ,ειναι εκεινες που προσδιδουν το αλατοπιπερο και την κανουν ενδιαφερουσα.Απο την αλλη, αν ημασταν ολοι διαρκως σε μια κατασταση αστειρευτης ευτυχιας και ευδαιμονιας το πιθανοτερο ειναι να βαριομασταν.Ναι,να βαριομασταν.Τουλαχιστον οσον αφορα το κοσμικο πλαισιο της ζωης.Οι αναζητησεις καλες ειναι για να μας κρατουν απασχολημενους αλλα μεχρι ενα σημειο.Επισης,κατι αλλο που μου αρεσει να σκεφτομαι ειναι πως τα συναισθηματα μας ειναι δεδομενα που μας δινουν πληροφοριες ..Δεν υπαρχουν καλα και κακα συναισθηματα,μονο πληροφοριες.Γενικοτερα ,η καταθλιψη ειναι η πιο κραυγαλεα ενδειξη πως εχεις αναγκη απεγνωσμενα τον εαυτο σου.Οσο πιο χαλαρος θα εισαι,να σε ακους,να αφουγκραζεσαι ολα εκεινα που βιωνεις-να σε αφηνεις να βιωνεις ομως -τοσο πιο κοντα θα ερχεσαι με εσενα.Που αυτο ειναι και το σημαντικοτερο.Σκεφτομαι,συχνα πως αν η ψυχολογος μου μου ελεγε στα μουτρα μου πως εχω καταθλιψη -το αποφευγει - θα ηταν ενα βημα ,γιατι θα ηξερα οτι ειναι απλα μια κατασταση και πρεπει να την αντιμετωπισω.Θα γνωριζα τον "εχθρο" μου.Αλλα και παλι τι σημασια εχει;Τοσοι ανθρωποι περασαν και περνουν καταθλιψη...Ειναι κατι που συμβαινει,αλλα ειναι κατι που ξεπερνιεται.Μην ξεχναμε πως η υγεια υπαρχει.Δεν ειναι ολα νοσηρα.Οσοι παλευουν με την καταθλιψη καλο θα ηταν να ψαξουν μεσα τους,τι ειναι εκεινο που τους ποναει και ποτε συμβαινει.Τι πυροδοτει το ψυχικο αλγος;Και να δουλεψουν προς την κατευθυνση αυτη με αγαπη,σεβασμο και υπομονη προς τον εαυτο τους.Ολοι εχουμε το δικο μας ρυθμο και ολα ξεπερνιουνται.Αρκει να το θελουμε.Ο εγκεφαλος μπορει να μας παιζει συχνα παιχνιδια ,αλλα δε μπορουμε να παραδινομαστε στα συναισθηματα μας,τις σκοτεινες μαυρες σκεψεις που απομυζουν τη ζωη μας.Το δοκιμασα.Δεν ειναι η πιο εξυπνη λυση.Η πιο ενδιαφερουσα και εξυπνη επιλογη ειναι η ζωη.Προσπαθησε να δεις τα θετικα της.Βαλε στοιχημα με τον εαυτο σου πως θα τα καταφερεις.Και θα τα καταφερεις.Αρκει να το θελεις...Ευχομαι τα καλυτερα και υγεια πανω απο ολα σε ολους!
9
