3.4.2014 | 00:07
Χαίρομαι που δε σου έμοιασα!
Χαίρομαι που δεν έχω μοιάσει στον πατέρα μου και ελπίζω στο μέλλον να μην του μοιάσω ούτε στο ελάχιστο.Χωρισμένος, παντρεύτηκε δεύτερη φορά, με τη μητέρα μου. Ένα παιδί από κάθε γάμο. Κερατώνει τη μητέρα μου. Τον έχω πετύχει δύο φορές με γκόμενα {μα να την κυκλοφορεί στην ίδια περιοχή που μένουμε και που βγαίνω???!}Υποστηρίζει χρησεί αβγοί, γιατί ΝΑΙ, αν φύγουν οι ξένοι θα λυθεί το πρόβλημα πατέρα. Στο παρελθόν χτυπούσε τη μάνα μου, αφήνοντας μου εμένα μέχρι σήμερα εικόνες και αναμνήσεις στο μυαλό.Δεν έχει τρόπους, δεν έχουμε μιλήσει ποτέ. Πάντα μέναμε στα τυπικά ''γεια τι κανεις'' κτλ.Τον μισώ. Δεν νοιάζομαι για εκείνον, όσο κακό κι αν ακούγεται αυτό.Είμαι 19 χρονών και ενώ έχω πατέρα, νιώθω σαν να μην είχα ποτέ.
