27.12.2018 | 01:09
Hello darkness my old friend.
Γεια σας. Ειμαι 19 και αποψε νιωθω ερωτευμενη ,στεναχωρημενη και φοβισμενη, κυριως φοβισμενη. Δεν ξερω τι μου συμβαινει. Ειναι αμοιβαιο, τον σκεφτομαι συνεχεια, ερχεται στον υπνο μου, θελω να του μιλαω συνεχεια ,γενικα τον θελω τοσο γαμημενα πολυ. Ψαχνω να βρω ψεγαδια, κανω ερωτησεις παγιδες, προσπαθω να βαλω την λογικη μπροστα, αλλα το μονο που βλεπω ειναι ενας αντρας 4 χρονια μεγαλυτερος μου που θελει ακριβως τα ιδια με μενα, εχει παρομοια ιστορια και η δυναμικη μεταξυ μας ειναι απιστευτη. Yin yang φαση ακρως συμπληρωματικοι χαρακτηρες με ιδια κατευθυνση και ιδεες για βασικα θεματα. Το προβλημα; Σε 6 μηνες φευγει για Πολωνία το εμαθα μετα απο μια εβδομαδα δηλαδη σημερα. Την πρωτη φορα που ειδαμε ο ενας τον αλλον, ενιωσα απο μεριας του να του εχω κανει τρομερη εντυπωση. Τον απεφευγα γιατι ηθελα να μεινω μονη αν και μου ειχε κανει μεγαλο κλικ και μενα, επεμεινε και να'μαστε. Σχεδον τον μισω. Τι παει να πει "εισαι τοσο γλυκια που δεν αντεξα να μην σε κυνηγησω". Ειμαι δηλαδη τοσο γλυκια τρομαρα μου που ειπες να με ταλαιπωρησεις. Eν τω μεταξυ ετοιμαζει πτυχιακη και εχει φαγωθει να με βοηθησει με την φυσικη στην σχολη μου, γενικα εχει φαγωθει να βρισκει τροπους να με βοηθαει. Ειναι ολο να βοηθησω, να κανω ,να ρανω, να ερθω, να παμε, να πουμε. Εκανα το τρομερο και του ειπα "τι λες να ερθω σπιτι σου κατα τις 21.00 το βραδυ να διαβασουμε οι δυο μας φυσικη;" ηθελα να κοψω κινηση για σχεσοξεπετα, περιμενα να ακουσω "ναι ελα". Και η απαντηση ηταν "ειναι πολυ νωρις για να ερθεις σπιτι μου βραδυ, θελω να βοηθησω και να σε γνωρισω με παρεξηγησες. Θα τα κανουμε ολα αργα και σωστα." εμεινα αναυδη. Νομιζα οτι απλα ηθελε σεξ αλλα δειχνει καθε αλλο. Φοβαμαι γαμω το κερατο μου γιατι βρισκομαι σε πολυ ευαλωττη θεση. Μου φαινεται τρελο το πως επεσε στο τραπεζι η ιδεα του να κανουμε κατι εξ αποστασεως και να κλεισουμε την αποσταση σε δυο χρονια. Ειναι παρανοια. Του ειπα ποσο φοβαμαι και αυτος ο κακομοιρος το μονο που ειπε ηταν οτι το μονο που μπορει να κανει ειναι να μου φερεται ομορφα και να στηριζει με πραξεις οτι λεει.To αλλό που ειπε και με εκανε κομματια ηταν πως δεν θα με ταλαιπωρησει με ημιμετρα και με αναποφασιστικοτητα και πως οτι διαλεξουμε να κανουμε θα το παει μεχρι τελους. Αυτο θελω να το δω. Μου ερχεται να βγω εξω και να παρω τα βουνα. Εχω υποχρεωσεις, εχω μια σχολη να βγαλω, δεν μπορω να τα κανω χαλια. Δεν με παιρνει ουτε εμενα ουτε την οικογενεια μου να τα κανω χαλια. Το μονο που μπορω να μου υποσχεθω, ειναι οτι δεν θα τα θαλασσώσω στην σχολη μου. Δεν εχει νοημα να σκεφτω τιποτα περα αυτο, γιατι ξερω οτι δεν θα το τηρησω.
0