ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Γεννήθηκα και έζησα μέχρι τα 18 σε ένα μικρό χωριό. Πέρασα στο πανεπιστήμιο στην Αθήνα,και από τότε έως και σήμερα (είμαι 30 ετών), ζω στην Αθήνα.Εδώ και καιρό έχασα την δουλειά μου και έμεινα άνεργος. Τις προάλλες, μου παρουσιάστηκε μια πρόταση για μια δουλειά στο χωρίο μου.Δεν θέλω να γυρίσω πίσω όμως. Δεν θέλω σε αυτήν την ηλικία που είμαι να "χαντακωθώ" στο χωριό.. Γιατί κακά τα ψέμματα, δεν ειναι και ό,τι καλύτερο η επιστροφή.Σε αυτούς που δεν έχουν ζήσει μόνιμα σε χωριό (οι διακοπές δεν είναι δείγμα ζωής στο χωριό),δεν μπορώ να το εξηγήσω καλά..Σκέφτομαι το μέλλον μου και την καθημερινότητά μου εκεί: η μόνη μου ''διασκέδαση'' θα είναι το καφενείο περιτριγυριζόμενος από γέροντες με μοναδικό θέμα συζήτησης τα αγροτικά, ή, καμιά βόλτα σε γειτονικές κωμοπόλεις, περιτριγυριζόμενος από κάγκουρες, με μοναδικό θέμα συζήτησης τα μηχανάκια... (που και πάλι, λείπω 12 χρόνια, οπότε, οι σχολικές παρέες έχουν χαθεί).Ή αυτό, ή απομονωμένος στο εαυτό μου και δουλεία->σπίτι παρέα με το ίντερνετ..Εδώ στην Αθήνα, έχω τις παρέες μου και τον κύκλο μου (δεν είμαι και κανένα πάρτυ ανιμαλ προφανώς), και μπορώ να πω δυο κουβέντες μαζί τους, και να περάσουμε μερικές ώρες ευχάριστα.Δεν το παίζω κάποιος, αλλά, το επίπεδο στο χωριό είναι πολύ χαμηλό.. Νοιώθω ότι θα ζω μια άσχημη εκδοχή της μέρας της μαρμότας εκεί...Και καλώς ή κακώς, η παρέα και ο περίγυρος είναι σημαντικότατο για την ευτυχία...Και το χειρότερο: όποια επιλογή και να κάνω, θα έχω λόγους μετά να το μετανοιώσω..Αν μπορεί κανείς να μου γράψει μια γνώμη,ευχαριστώ.