ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Γεια σας. Είμαι κοπέλα 24 ετών και δεν έχω βρεθεί ποτέ στην ευχάριστη θέση να ερωτευτώ. Κατά τα εφηβικά μου χρόνια, τότε που υποτίθεται ότι αρχίζουν οι πρώτες επαφές με το αντίθετο φύλο δεν με απασχολούσε καθόλου το ζήτημα. Ήμουν αφοσιωμένη στα μαθήματα μου και στο να περνάω όμορφα με τις παρέες μου. Με θεωρούσα πολύ μικρή για να ξέρω τί πάει να πει έρωτας και αγάπη ώστε να μπορώ να νιώσω αυτά τα συναισθήματα για κάποιον και αντίστοιχα κάποιος να τα νιώσει για μένα. Επειδή θέλω να είμαι και αντικειμενική, δεν ήμουν από τις ωραίες κοπέλες οπότε οι ευκαιρίες μου ήταν μηδαμινές. Περνώντας στο Πανεπιστήμιο το πήρα απόφαση να βελτιώσω την εικόνα μου πάνω απ' όλα για την υγεία μου και μετά για όλα τα άλλα. Έχασα αρκετά κιλά. Σήμερα είμαι 30 κιλά λιγότερο από όταν ξεκίνησα την προσπάθεια μου. Μέσα στα χρόνια αυτά λοιπόν της φοιτητικής ζωής, άρχισα να συνειδητοποιώ ότι θα ήθελα να μπω σε μία σχέση ούσα ενήλικη όπως οι περισσότεροι και περισσότερες σε αυτές τις ηλικίες. Μου έτυχαν κάποιες περιπτώσεις κι εκεί χάρηκα γιατί κατάλαβα ότι μπορώ να αρέσω άσχετα απ' την εικόνα μου. Ότι μπορεί κάποιος να ενδιαφερθεί για μένα. Αυτές οι περιπτώσεις ποτέ δεν εξελίχθηκαν. Ίσως από την δική μου ανασφάλεια και έλειψη αυτοπεποίθησης, αλλά ίσως και επειδή δεν ένιωσα ερωτευμένη για να προχωρήσω. Πραγματικά με στεναχωρούσε το γεγονός πως ήμουν μόνη μου. Μου έφερνε κατάθλιψη. Όχι ότι το εξέφραζα. Μέσα μου το κρατούσα και μελαγχολούσα. Έτσι τελείωσα και τις σπουδές μου έχοντας περάσει πολύ όμορφες στιγμές στον φιλικό τομέα αλλά τίποτα στον ερωτικό. Από ένα σημείο και μετά, σταμάτησα να στεναχωρίεμαι. Σκέφτηκα ότι ίσως δεν είναι όλοι οι άνθρωποι τυχεροί σ' αυτά. Ίσως ούτε κι εγώ. Δεν έπεσα στη μιζέρια. Το αντίθετο. Εμείς κάνουμε την ευτυχία μας και μπορώ να πω ότι κάθε άλλο παρά μίζερη είμαι. Νιώθω πολύ καλά όπως είμαι σήμερα και κάνω πράγματα που με ευχαριστούν. Δεν θέλω ούτε να κλαίγομαι ούτε να πασχίζω για να βρω κάποιον να με συμπληρώσει. Έχω μάθει τον εαυτό μου και έχω βελτιωθεί ως άνθρωπος μέσα από την ελευθερία μου. Ξέρω ότι μια σχέση θα μου διδάξει πολλά αν έρθει. Θα ανατρέψει τις ισορροπίες μου και αυτά που εγώ θεωρώ ως δεδομένα για το άτομο μου. Γιατί στον έρωτα σίγουρα όλοι αντιδρούμε παράξενα και εκπλήσσουμε κι εμείς οι ίδιοι τον εαυτό μας. Αν είναι να έρθει, ας έρθει. Δεν το προσδοκώ και ζω ανεξάρτητα απ' αυτό. Επίσης, ξέρω ότι για κάποιους φαίνεται αδύνατο να ζουν χωρίς το σεξ κι ότι δεν είναι απαραίτητο να βρίσκεται κανείς σε σχέση για να είναι ευτυχισμένος και να παίρνει ικανοποίηση. Μέχρι στιγμής οι πεποιθήσεις μου σε αυτό το θέμα είναι πως για να προχωρήσω με κάποιον επιθυμώ να υπάρχουν αμοιβαία συναισθήματα, εμπιστοσύνη και κατ' επέκταση σχέση απλά γιατί θεωρώ ότι έτσι η όλη εμπειρία αποκτά άλλη αξία. Όσο ξενέρωτο κι αν ακούγεται αυτο σε μερικούς ή στην πλειοψηφία δεν μπορώ να κάνω κάτι. Το σέβομαι. Αν κρίνω τελικά τον εαυτό μου από ευσυνείδητη σκοπιά, νομίζω πως δύσκολα θα βρω έναν άνθρωπο για να είμαι μαζί του. Όχι γιατί δεν είμαι αρκετή ή γιατί δεν έχω να δώσω ή γιατί έχω ανυπέρβλητες απαιτήσεις ή γιατί φταίει η κοινωνία και η εποχή αλλά γιατί μου παίρνει χρόνο να βάλω κάποιον στην καρδιά μου. Γιατί μέσα από τον χρόνο καταλαβαίνω τί αξίζει και τί όχι και τα συναισθήματα μου δεν χτίζονται εύκολα. Έτσι λοιπόν, πάντοτε μπορεί να είναι αργά για μένα. Γιατί ποιος να έχει τόσα αποθέματα υπομονής; Δεν το κατακρίνω ούτε απαιτώ να με περιμένουν. Τώρα τι να σας πω; Τα πάντα μπορούν να ανατραπούν και να ξεμυαλιστώ και να πάρω ρίσκα εκεί που το απέκλεια...Ποιος ξέρει; Κρίνω με βάση τα τωρινά δεδομένα των 24 χρόνων που διανύω. Όπως και να χει, ό,τι κι αν είναι να γίνει αισιοδοξώ και χαμογελώ. Εύχομαι σε όλους σας να χαμογελάτε γιατί πάνω απ' όλα έχετε βρει την ψυχική σας ηρεμία άσχετα από το αν έχετε κάποιον δίπλα σας.