27.10.2016 | 13:07
Χωρισμος
Επι ενα χρονο καθε μερα τον σκεφτομουν, στενοχωριομουν και αναρωτιομουν ποιος ηταν ο λογος, δεν μου εδωσε καμια εξηγηση. Ενα χρονο μετα, ερχεται ακομα στη σκεψη μου, αλλα δεν στενοχωριεμαι, απλα σκεφτομαι οτι υπηρχαν σημαδια κακου χαρακτηρα και επρεπε να ειχα φυγει πρωτη, οχι να ανεχομουν περιμενοντας οτι θα αλλαξει. Τελος παντων. Και ερχεται η στιγμη τωρα, που με παιρνει τηλεφωνα. Τωρα... Τωρα απλα δεν νιωθω τιποτα. Απολυτως τιποτα. Και σαν ολα να εγιναν πριν πολλα πολλα χρονια.
