ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Πάνε μηνες απο τον χωρισμό και ο πόνος μεγαλώνει αντι να μειώνεται.. Την βλεπω στο δρομο και τα αρνητικά συναισθήματα έρχονται το ένα μετά το άλλο.. Δεν μπορώ να το αποδεχτώ πλήρως και με πληγώνει ότι την αγάπησα περνούσαμε τέλεια και ερωτικά και συντροφικά και αυτή με πέταξε μαχαίρι παρόλο τα συναισθήματα της οπως υποστήριξε γιατι είχε τον φόβο και το άγχος ότι για να προχωρούσε δεν ήθελε να εργάζεται.. Και όταν της είπα κάτι πρέπει να κάνεις και εσυ αυτή μου είπε ότι δεν την στήριξα και απλά εφυγε..γυριδε μετα απο 4 μηνες κάναμε σεξ και πάλι τα ίδια δεν μπορώ να προχωρήσω μαζί σου φοβάμαι τον ευτο μου ετσι οπως σου φέρθηκα τότε.. Δεν του εχω εμπιστοσύνη και ότι μπορεί να στο ξανακάνω.. Και πάλι τα ίδια σε συζήτηση οτι ο άνδρας δεν πρέπει να ταιζει την γυναικα του; εννοειται λεω οτι ο άνδρας θα βοηθαει την γυναικα αλλα και αυτή όμως πρέπει να κάνει κάτι και για την προσωπική της εξέλιξη αλλα και επειδή τα πράγματα στις μέρες μας είναι δύσκολα και δεν βγαίνει διαφορετικά.. Και εξαφανίστηκε παλι..μου έχει ασκήσει μεγάλη συναισθηματικη βία.. Και ο λόγος οτι την βλεπω συχνα και την μου χαμογελάει και την τραβιέται σαν να με παιζει..την μια να μου στέλνει μνμ τι κάνεις; και την άλλη να είναι απόμακρη και να λέει Ναι σε θέλω πολύ αλλά δεν μπορώ.. Και το θέμα ειναι οτι οταν υπαρχει συναίσθημα η λογική δυστηχως οτι και να σκεφτεί καλύπτεται από ένα πέπλο συναισθήματος..την γνώμη σας Ευχαριστώ!