ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΡΥΒΕΙΣ Ή ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ.
 
 

Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ
12.11.2024 | 01:16

Χρόνια

Είμαι πλέον 34. Σκεφτόμουν μήνες να κάνω μια εξομολόγηση εδώ. Θυμάμαι την στήλη πολλά χρόνια πριν, φοιτητής ακόμα. Ήταν τελείως διαφορετικά τα πράγματα με το Σ'αναζητώ, όταν μονάχα ένα facebook υπήρχε ή έστω ένα κακόμοιρο mail- κι αυτό ακόμα, upgrade, σε σχέση με τα SMS ακόμη παλιότερα. Πιθανόν να φταίει η νοσταλγία μου. Καμμιά φορά, όταν μελαγχολώ, καταφεύγω σ'αυτήν, γιατί έχει μια ασφάλεια. Τέλος πάντων, απλώς σκεφτόμουν ότι πλέον ερωτεύομαι πολύ διαφορετικά. Νομίζω ότι, από κάποια στιγμή και μετά, έχασα την δυνατότητα να ερωτεύομαι με τον εφηβικό ή νεανικό χρόνο- αν και για να πω την αλήθεια, ξέροντας όσα ξέρω σήμερα, παρά την απώλεια σε συγκινησιακό φορτίο, το προτιμώ το σημερινό, πιο γαλήνιο κι αυτάρκες αίσθημα ότι "μπορώ να επιλέγω να αναζητήσω αν επιθυμώ". Έχει χαθεί τελείως η απελπισία κι η ανασφάλεια, οι προβολές κ.λ.π.. Αυτό το βρίσκω πιο υγιές. Αναρωτιέμαι απλώς αν, με τα χρόνια, μπορέσει αυτή η πιο μετρημένη και βασισμένη στην αναγνώριση των ορίων μου, των προτιμήσεών μου και των αντοχών μου προσέγγιση του έρωτα φθάσει ποτέ τα συναισθηματικά ύψη κι εντάσεις του παρελθόντος ή πρέπει αναγκαστικά τα πράγματα να είναι προσεκτικά, χαμηλής έντασης και συμβιβασμένα. Μάλλον αμύνομαι όμως, I guess, αναζητώντας μια νέα εμπειρία του έρωτα, διαφορετική από την ήδη γνωστή μου, αλλά, δεν έχω ιδέα για το πώς θα μοιάζει στην πράξη. Ψάχνω την ισορροπία ανάμεσα στην ψυχική υγεία και τον έρωτα- αλλά αναρωτιέμαι μήπως απλά κοσκινίζω για να μην ζυμώσω, επειδή για να ερωτευτείς, πρέπει να βρεις το θάρρος να δοθείς, οπότε αυτό είναι το δυσκολότερο για'μενα. Τέλος πάντων, σας ευχαριστώ που με ακούσατε.
3
 
 
 
 
σχόλια

Μου φάνηκε ειλικρινής η εξομολόγησή σου και κάπου μου βγάζει μία ευχάριστη και αισιόδοξη νότα.
Έχεις δίκιο ότι παλιότερα ήταν διαφορετικά τα πράγματα στο ίντερνετ, όπως και σε πολλά άλλα ακόμα. Και όπως η τεχνολογία εξελίσσεται, έτσι αλλάζουν και αυτά, μαζί με τον κόσμο που τα παρακολουθεί.
Για τον έρωτα, θα πω ότι τα πράγματα όσο μεγαλώνουμε γίνονται πιο υπολογιστικά και αυτό συμβαίνει επειδή ο νεανικός ενθουσιασμός καταλαγιάζει. Κάποιες φορές αρκεί μία απρόβλεπτη σπίθα όμως και η φλόγα ξαναφουντώνει, στέλνοντας τη λογική στα σκουπίδια.
Ποτέ δεν ξέρουμε το πού, πότε και πώς.
Αυτό το τελευταίο απαντά και στο ερώτημά σου :
Ναι, μπορεί να φτάσει και πάλι τα συναισθηματικά ύψη και εντάσεις του παρελθόντος και είναι κάτι που κανείς δε μπορεί να προδικάσει.
Θεωρώ όμως προσωπικά, πως η κατάσταση που βρίσκεσαι τώρα είναι πιο πλούσια και πιο ολοκληρωμένη.

Είμαστε ίδια ηλικία , με τα ίδια χρόνια στη στήλη .Όσο μεγαλώνεις όλα τα βιώνεις σε πιο ήπια επίπεδα.Απο σκέψεις μέχρι γεύσεις.
Καλά τα μακαρόνια με κιμά , αλλά σα το πρώτο πιάτο που έφαγες στη ζωή σου ότι και να κάνεις τόσο γαμάτα δε θα είναι.Καπως έτσι είναι η αγάπη και έρωτας.

Δηλαδή εσύ ξυπνάς μια μέρα και λες: "Παρασκευή σήμερα..τι καλά! Ας ερωτευτώ". Και μετά το σκέφτεσαι παραπάνω και λες "ειμαι πλέον 34 ας μην πέσω με τα μούτρα θα το πάω ατα το συναίσθημα". Ενταξει, διαφωνώ σε όλα. Ο ερωτας ειναι ενα μαγικο συναισθημα εφοσον ειναι αμοιβαιο και προφανώς δεν έχει βρεθεί κάποια να σε συγκινήσει αρκετα, δεν εχει σχέση η ηλικια. Ισα ισα που θεωρω οτι στις μεγαλυτερες ηλικίες τα πραγματα ειναι χειρότερα και τα βιώνουν πιο έντονα απλά δεν τα εκδηλώνουν. Θα αλλάξω την τελευταία σου φράση και θα πω..
Οταν ερωτευτείς θα βρεις το θάρρος να δοθεις.

Scroll to top icon