ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

μα δεν ήσουνα εσύ...Κάποιος που σου έμοιαζε ,με άσχημο πρόσωπο και βρώμικα ρούχα...Μα στο βλέμμα και στην ανάσα ,ήσουνα ίδιος.Και σε ένιωσα κοντά μου σαν τότε ,ακόμα και αν δεν ήσουν εσύ..Και ξέρεις σε ονειρεύομαι συχνά . Και άλλοτε τα όνειρα μου αφήνουν χαμόγελο και άλλοτε μελαγχολώ για μένα ,που ζω ακόμα με συναισθήματα-φαντάσματα.Και περάσαν δύο χρόνια ,και βρήκα έναν άνθρωπο να με αγαπά ,με το δικό του κτητικό τρόπο ,μα να με αγαπά ειλικρινά και ολοκληρωτικά.Κι εγώ κλαίω ,που δεν μπορώ να δώσω το ίδιο ,και κλαίω που ονειρεύομαι ακόμα εσένα τα βράδια.Μα περισσότερο κλαίω ,επειδή ξέρω πως εσύ δεν με ονειρεύεσαι ποτέ...Θα συναντηθούν ποτέ τα όνειρά μας...?