ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Όταν άκουσα 7 μήνες πριν πως έπρεπε να συνεννοηθώ μαζί σου ενώ καν δεν σε γνώριζα, είπα ένα απλό οκ... μόλις ήρθες όμως να με βρεις για να συνεννοηθούμε, με το που σε αντίκρισα κοκκίνισα κ ένιωσα κάτι μέσα μου να ραγίζει... από εκείνη την ημέρα τριγυρνάς συνέχεια στο μυαλό μου, αλλά δεν μπορώ και δεν θέλω να σε βγάλω από εκεί... θέλω να σε φυλάξω να νιώθω πως έστω κ έτσι σε έχω... πως έστω κ έτσι έχω κάτι από εσένα... πέρασε τόσος καιρός κ ακόμη περιμένω σαν τρελός να βγεις έξω για τσιγάρο να τα πούμε, να σου ξεκλέψω μια κουβέντα, να κάνουμε πλάκα, να με συμβουλεύσεις και να με καθοδηγήσεις έξυπνα όπως πολύ καλά γνωρίζεις, να σου ξεκλέψω το γλυκό σου χαμόγελο και την γλυκιά σου ματιά... κάθε φορά που σε βλέπω κοκκινίζω, φωτίζεται ολόκληρο το πρόσωπό μου και νιώθω πως με διαπερνάει ρεύμα... έτσι συνειδητοποιώ το πόσο πολύ σε θέλω... μακάρι να με έβλεπες και εσύ με αυτόν τον τρόπο... όπως και να έχει, θέλω να είσαι πάντα καλά και να προσέχεις! να μην έχεις άτομα δίπλα σου που δεν σε προσέχουν, γιατί αξίζεις τα πάντα!!! Και στενοχωριέμαι πολύ που τώρα που τελειώνεις τη δουλειά σου δε θα ανεβαίνεις τόσο συχνά και δεν θα σε βλέπω... νιώθω πως θα τρελαθώ και μου λείπεις ήδη!!! μου λείπεις πολύ!!! ακόμη και σήμερα που με χαιρέτησες από τον άλλον διάδρομο από μακριά ήθελα να τρέξω κατά πάνω σου... να προσέχεις Μ, θέλω να είσαι πάνω από όλα καλά και να χαμογελάς πάντα!!!!