25.11.2013 | 23:52
Η αγάπη δεν χάνεται... κρύβεται στη σιωπή... Σ αγαπώ μ ακούς;
Πενθώ τον ήλιο και πενθώ τα χρόνια που έρχονται Χωρίς εμάς και τραγουδώ τ’άλλα πού πέρασαν Εάν είναι αλήθειαΈτσι μιλώ για σένα και για μέναΕπειδή σ’αγαπώ και στην αγάπη ξέρω Να μπαίνω σαν Πανσέληνος Από παντού,για το μικρό το πόδι σού μες στ’ αχανή σεντόνια Να μαδάω γιασεμιά -κι έχω τη δύναμη Αποκοιμισμένη,να φυσώ να σε πηγαίνω Μες από φεγγαρά περάσματα και κρυφές τής θάλασσας στοές Υπνωτισμένα δέντρα με αράχνες πού ασημίζουμε Πού πια δεν έχω τίποτε άλλο Μες στους τέσσερις τοίχους,το ταβάνι,το πάτωμα Να φωνάζω από σένα και να με χτυπά η φωνή μου Να μυρίζω από σένα και ν’ αγριεύουν οι άνθρωποι Επειδή το αδοκίμαστο και το απ’αλλού φερμένο Δεν τ’αντέχουν οι άνθρωποι κι είναι νωρίς,μ’ακούς Είναι νωρίς ακόμη μες στον κόσμο αυτόν αγάπη μου Να μιλώ για σένα και για μένα. (Ο. Ελύτης- Μονόγραμμα)