ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

είναι αυτή η ώρα.. η ώρα που προσπαθείς να βγάλεις τον άλλο από την ψυχή σου.. είναι σα να βγαίνει το δέρμα σου.. το στομάχι σφίγγεται και σφαδαζεις... στριφογυρίζεις στο κρεβάτι σου... κλαις και μετα ξαναπροσπαθείς..προσπαθείς να διώχνεις τις σκέψεις.. ο πόνος όμως είναι μόνιμος και πιστεύεις ότι θα το συνηθίσεις.. και βλέπεις μπροστά το κενό.. όμως παλεύεις..ποιος να ειναι αραγε από τους δυο μας ο δυνατός;εσύ που προχωράς; ή εγώ που παλεύω με τις σκέψεις.. και προσπαθώ να σεβαστώ τις επιλογές σου χωρίς άχνα;