Αχ καλό μου...εσύ καλά τα φαντάζεσαι μεν, όμως εγώ που ήμουν 16 πριν 32 ολόκληρα χρόνια σε διαβεβαιώ ότι τα ίδια ήταν και τότε τα πράγματα. Όλα τα σχολεία από καταβολής σχολείων έχουν κλίκες κι όσοι διαφέρουν είναι στην απ'έξω. Όλοι οι εφηβοι απο καταβολής εφηβείας επχουν τον νου τους στο σεξ. Κι όλες οι φιλίες των χρόνων αυτων´ από καταβολής φιλίας θα δοκιμαστούν στα χρόνια μετά κι οι περισσότερες δεν θα αντέξουν.Έτσι είναι. Παρηγορήσου ότι κατόπιν θα επιλέγεις με ποιούς θα συνυπάρχεις.Homework για τους μελετηρούς: "Η Κλωντίν στο Σχολείο", της Κωλέτ (εποχής Μπελ Επόκ, πριν 110 χρόνια) για να δωθεί η κατάλληλη προοπτική (=απαράλλακτα τα πράγματα)
13.6.2019 | 03:19
Η γενια μου ειναι σκετη απογοητευση..
γεια σας, ειμαι 16 και παροτι ανηκω στην νεα γενια ομολογω πως οι αντιληψεις μου ειναι εκ διαμετρου αντιθετες απο αυτες των περισσοτερων παιδιων..Βλεπω πως οι συνομηλικοι μου εχουν την ταση να ασχολουνται με σεξ και σχεσεις ,να χωριζονται σε κλικες και να κρινουν τον καθενα αναλογα με τις επιλογες τους, το σωμα τους και γενικοτερα υπαρχει μια συνεχης κριτικη.Δεν διαφωνω πως το θεμα των σχεσεων ειναι κατι φυσιολογικο σε αυτην την ηλικια ομως δεν μπορω να καταλαβω πως γινεται να ειμαστε τοσο νεοι και να μεγαλωνουμε στον 21ο αιωνα αλλα η κακια και το να ασχολεισαι με την ζωη του αλλου υπαρχει σε μια τοσο αθωα ηλικια..Κανονικα θα επρεπε να ειμαστε ενωμενοι και αγαπημενοι γιατι στο κατω κατω περισσοτερα πραγματα μας ενωνουν παρα μας χωριζουν..Ποσες φορες εχω ακουσει το "ηθελα πολυ να το κανω αλλα ακουσα πως αυτος και αυτος με εκραξαν για αυτο το θεμα".Ειναι αδικο να μην μπορουμε να εκφραστουμε αφοβα και να κανουμε τις επιλογες μας επειδη παντα θα υπαρχουν πικροχολα σχολια..Και το χειροτερο ειναι οτι οσο το γραφω αυτο τοσο πιο πολυ συνειδητοποιω οτι αυτο υπαρχει καθ'ολη την διαρκεια της ζωης μας και οχι μονο στην εφηβεια.Ομως τωρα χτιζουμε μια προσωπικοτητα και οσο τα ασχημα σχολια μας κρατουν πισω δεν μπορουμε να εξελιχθουμε.Κατανοω ομως πως η εφηβεια χαρακτηριζεται για την ανωριμοτητα και τον αυθορμητισμο της και για αυτο εχουν την αναγκη να πουν ολοι την γνωμη τους,και πολλες φορες με ασχημο τροπο, ομως υπαρχουν και καποια ατομα ανασφαλη που θελουν να νιωσουν πως κανουν κατι καλο και χρησιμο αλλα ο φοβος της κριτικης τους κραταει πισω..Εγω παντα ημουν της γνωμης οτι ακομη και οταν δεν μας αρεσει κατι πρεπει να προσεχουμε τον τροπο με τον οποιο λεμε την αποψη μας γιατι οι λεξεις πονανε και δεν ειναι τι λες αλλα πως το λες..Και εκει που θελω να καταληξω ειναι οτι εχει χαθει εντελως η καλοσυνη και η ευγενεια και ενω ξερω οτι ο κοσμος εκει εξω ειναι σκληρος περιμενα απο τους μικροτερους να εχουν μεγαλυτερη κατανοηση ο ενας για τον αλλον και πιο αγνη ψυχη και οχι να βιαζονται να κρινουν.Οταν λεω αυτη την αποψη σε φιλους και γνωστους μου λενε το γνωστο ''Κατεβα απο το ροζ συννεφακι σου'' ή ''τα εχεις πολυ ιδανικα στο μυαλο σου'' Τι να πω..ισως εχουν δικιο και ισως να ειμαι πολυ αθωα για αυτον τον κοσμο..Και με στεναχωρει αυτο.
1
