ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ο τίτλος θα μπορούσε να είναι και: σεξουαλικά άπειρος (για να μην πω άσχετος) ετών 29. παιδιά, πάντως θα τα πω όλα γιατί θα σκάσω.μετά την τελευταία (αποτυχημένη μάλλον..) σχέση μου, ήρθε η στιγμή που γνωρίζω κι εγώ κάποιον: στην ηλικία μου, ωραίος (οκ, αυτά είναι και υποκειμενικά θα μου πείτε), ειλικρινής, έξυπνος, ώριμος, μυαλωμένος, μετρημένος, με άποψη για τα πράγματα αλλά παράλληλα σεμνός και ευγενικός (για να μην παρεξηγηθώ, μιλάω για νορμάλ πλαίσια πάντα, ούτε πολύ ντροπαλός ούτε και ο άντρας ο "αλήτης" που θα πετάξει τα πρόστυχα υπονοούμενα- όλα μας έχουν τύχει πια!) Για μένα, με μία λέξη: γοητευτικός.με διεκδικεί, γουστάρει τρελά και το δείχνει, βγαίνουμε για αρκετό καιρό, όλα καλά και όλα τέλεια, επικοινωνία σούπερ. και κάποια στιγμή, έρχεται εκείνη η στιγμή που περιμένεις σαν τρελή να έρθει. εκείνη η στιγμή που ερχόμαστε πιο κοντά. ή μάλλον εκείνη η στιγμή που με εκείνον το μαγικό τρόπο τα σώματά μας βρίσκονται αγκαλιασμένα και κολλημένα. και εδώ θέλω τη βοήθειά σας γιατί δεν μου χει ξανατύχει τέτοια περίπτωση ποτέ όμως.από που να αρχίσω.. το φιλί του(θέλοντας μάλλον να είναι παθιάρικο) με γέμισε άπειρα σάλια λεσ και με έγλειφε ο σκυλάκος μου (θυμήθηκα αυτόματα μία σκηνή με την σάρλοτ από το satc με κάποιον "bad kisser".. anyway..). αυτό ήταν το λιγότερο.υπερβολικό άγχος, να νιώθω τις ανάσες του βαριές, να τον νιώθω να τρέμει και να μην ξέρω πως να τον ηρεμήσω. προσπαθούσα όσο μπορούσα η γυναίκα (γιατί είχε πέσει επάνω μου στο κρεβάτι και με είχε σχεδόν πλακώσει, δηλ ίσα ίσα που έπαιρνα ανάσες. ευτυχώς επέζησα.) και καταφέρνω να βρεθώ από πάνω του για να έχω κάπως τον έλεγχο και να επιχειρήσω λεπτές κινήσεις. και που τις επιχείρησα, τι κατάλαβα; βρέθηκα μπροστά στο μικρότερο που έχω δει ever (και δεν είμαι η φουλ έμπειρη, 2 σχέσεις είχα όλες κι όλες στη ζωή μου). ή μάλλον στο μικρότερο που μπορεί να υπάρξει, και σας μιλάω για μέγεθος δαχτυλίθρας χωρίς υπερβολή..(μέσα μου να μονολογώ κι ένα "why me?"). ας είναι, το προσπερνώ και αυτό πάνω στο πάθος, ξεκινάω να κάνω αυτά που πρέπει (καταλαβαίνετε). και αφού καταφέρνουμε να το σηκώσουμε το τιμημένο(γιατί λόγω άγχους δεν), μέσα σε 1 λεπτό της ώρας (μπορεί και λιγότερο), τον νιώθω να τελειώνει στα δάκτυλά μου (το "why me" γίνεται πιο έντονο). και να μου λέει και ότι τον έχω συνεπάρει και ότι έχει τρελαθεί μαζί μου.για να μην τα πολυλογώ, τίποτα δεν έγινε, με τη χαρά έμεινα. με έζωσαν τα φίδια. δεν έχουμε μιλήσει για το παρελθόν μας με λεπτομέρειες, αλλά είναι δυνατόν ποτέ να ήμουν η πρώτη του σε αυτήν την ηλικία; ή να μην τον έχει απασχολήσει το θέμα μέχρι αυτήν την ηλικία; ή μάλλον εγώ θεωρούσα κάποια πράγματα δεδομένα για κάποιες ηλικίες επειδή πάντα ήμουν με άντρες πιο έμπειρους;(όταν τα είχα, δεν τα εκτιμούσα όπως έπρεπε, ντροπή μου)ξενέρωσα φουλ. δεν είναι ότι δεν έχω την όρεξη να ασχοληθώ, αλλά ο τύπος θέλει πολλή εκπαίδευση και εντατικό μάθημα ρε παιδιά.αν όλα ήταν διαφορετικά και ήταν και καλός εραστής, θα είχα χάσει το φως μου αυτή τη στιγμή. αλλά συμβαίνει ακριβώς το αντίθετο, τρέμω την επόμενη φορά. πόσο μα πόσο κρίμα..έχω φρικάρει, help.