ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Πέρασαν 7 μήνες. Κι όμως πέρασαν 7 μήνες από τότε που αποφάσισες να με πετάξεις από την ζωή σου. Δεν είχαμε κάποια μεγάλη σχέση σιγά 4 μήνες σχεδόν ήμασταν μαζί. Κάποιος θα πει σιγά ρε κοπελιά για 4 μήνες ολόκληρη φασαρία? Κάποιος άλλος μπορεί να πει: που να τα ' χατε και χρόνια. Εν μέρη ίσως να έχουν δίκιο, αλλά αυτό που νιώθω για εσένα δεν θα το καταλάβουν. Όλα ξεκίνησαν ένα βράδυ καλοκαιριού. Έτσι όπως τωρα. Ήμασταν 2 άγνωστοι που άρχισαν και μιλούσαν στο ίντερνετ. Δεν με ήξερες,δεν σε ήξερα. Μου άρεσε πολύ που μιλούσαμε καθημερινά. Μου άρεσε να μιλάμε να μαθαίνουμε πράγματα ο ένας για τον άλλον. Ώσπου μετά από ένα μήνα ήρθε και το πρώτο τηλεφώνημα. Είχες τα γενέθλια σου θυμάμαι. Ήταν βραδάκι κατά τις 8. Είχε νυχτώσει και ο καιρός ήταν έτοιμος να βρέξει, είχαν αρχίσει οι αστραπές. Δεν περίμενες να σου τηλεφωνήσω ήταν η πρώτη φορά μετά από ένα μήνα επικοινωνίας Που ο ένας άκουγε την φωνή του άλλου. Μιλήσαμε αρκετή ώρα αν και λίγο αμηχανία υπήρχε και από τους δύο. Αρχίσαμε να μιλάμε καθημερινά στο τηλέφωνο ώσπου ήρθε και η μέρα να συναντηθούμε και από κοντά. Βγήκαμε σε είδα με είδες ένιωσα περίεργα το στομάχι μου είχε γίνει κόμπος. Δεν πολύ μιλούσα στην αρχή. Χα χα εγώ δεν πολύ μιλούσα που γενικά σαν άτομο με λες πολυλογού. Το μόνο που μπορούσα να κάνω ήταν να χαμογελάω και να σε ακούω να μιλάς περί ανέμων και υδάτων. Ώσπου εκεί που δεν το περίμενα κοιτάζοντας κάπου αλλού, γυρίζω το κεφάλι μου προς τα εσένα και εσύ έτσι αιφνιδιαστικά με φιλάς στο στόμα. Ξαφνιάστηκα, πέθανα αλλά το ήθελα πολύ. Αυτό ήταν από εκεί και πέρα ήμασταν. Μαζί. Βγαίναμε πηγαίναμε για φαγητό για ποτό πηγαίναμε Κινηματογράφο κάναμε έρωτα καθημερινά μιλούσαμε στο τηλέφωνο. Όλα ήταν τέλεια. Είχα δεθεί μαζί σου. Ήθελα να είμαι συνέχεια μαζί σου. Ωστου μία εβδομάδα πριν τα Χριστούγεννα αποφάσισες να εξαφανιστείς από την ζωή μου. Χωρίς να μου πεις τίποτα. Ούτε ένα γιατί ούτε ένα αντίο ούτε καν ένα άσε ήσυχο δεν θέλω τίποτα. Υποτίθεται πως ήσουν άρρωστος δεν ξέρω αν ισχύει την τελευταία φορά που μιλήσαμε Τετάρτη ήταν ήσουν κάπως καλύτερα, είχες βγάλει τον σκύλο σου τον Φιντέλ βόλτα. Ανυπομονούσα να σε δώ. Που να φανταστώ ότι μόλις κλείσω το τηλέφωνο δεν θα ξανακούσω την φωνή σου, ότι δεν θα σε ξαναδώ. Σου έστελνα μυνήματα χωρίς να πάρω απάντηση το ίδιο και στις κλήσεις μου. Το τελευταίο μήνυμα το έστειλα παραμονή Χριστουγέννων. Ήταν η τελευταία προσπάθεια που μπορούσα να κάνω. Απάντηση δεν πήρα αναμενόμενο. Πέρασα γιορτές πολύ χάλια και με πολύ στεναχώρια. Πέταξα το δώρο που σου είχα πάρει για τις γιορτές. Προσπαθώ να πετάξω και τις αναμνήσεις από το μυαλό. Με πιάνει μια στεναχώρια με όλο αυτό. Πρέπει να προχωρήσω 24 χρόνων είμαι. Δεν στεναχωριέμαι που τελείωσε. Στεναχωριέμαι που ξεκινήση τόσο ελπιδοφόρα.