19.1.2018 | 13:09
Η μικρή καρδούλα μου στεναχωρήθηκε σήμερα :(
Έχω μοιραστεί κι άλλη φορά μαζί σας την ιστορία μου http://www.lifo.gr/confessions/view/329366Από τότε τον έχω δει άλλες δυο φορές και οι ματιές που ανταλλάσσαμε ήταν πολύ δυνατές και με διάρκεια. Σήμερα δεν περίμενα να τον δω στο γυμναστήριο και αρχικά χάρηκα. Παρατηρούσα πως όταν δεν με έβλεπε στο οπτικό του πεδίο, με έψαχνε με το βλέμμα του. Πήγα σε άλλο όροφο για να κάνω ποδήλατο κι εκείνος κατέβηκε μετά από λίγο και έκανε διάδρομο. Δεν είχε δίπλα μου ελεύθερο χώρο γιατί συνήθως κάνει κι εκείνος ποδήλατο. Μη με ρωτήσετε πώς, γιατί ούτε κι εγώ ξέρω, αλλά βρήκα το θάρρος και πήγα να κάνω δίπλα του διάδρομο. Του ζήτησα να έχει λίγο το νου του στα πράγματα μου για να πάω στα αποδυτήρια να αφήσω το βιβλίο μου. Φόραγε κάτι ακουστικά σαν πιάτα και μίλαγε στο τηλέφωνο. Όταν του μίλαγα δεν το κατάλαβα ότι μιλάει, έβγαλε τα ακουστικά και μου είπε με ενδιαφέρον «Ναι βέβαια». Ντράπηκα λίγο να πω την αλήθεια επειδή μίλαγε και δεν το κατάλαβα και τον διέκοψα. Όταν γύρισα, ανέβηκα στο διάδρομο και με κοίταζε από τον καθρέφτη κλεφτά. Εγώ δεν φορούσα ακουστικά επίτηδες για να μην του το κάνω δύσκολο να μου μιλήσει. Λίγο κοίταξα το κινητό μου κι εκείνος προσπαθούσε να δει τι βλέπω. Δεν μου μίλησε όμως ποτέ. Τον κοίταζα κι εγώ που και που. Είχα χαλαρώσει και ένιωσα πως έκανα το πρώτο βήμα για να σπάσει ο πάγος. Εκείνος όμως τίποτα. Μόνο όταν έφυγα από το γυμναστήριο, γύρισε ολόκληρος προς το μέρος μου με κοίταζε και δεν έπαιρνε τα μάτια του από πάνω μου. Ποιο το νόημα όμως; Ήμουν δίπλα του δέκα λεπτά και πέρα από τα βλέμματα δεν έκανε κάτι. Δεν μπορούσα να κάνω εγώ κάτι παραπάνω, δεν ήθελα να φανώ αγενής, από τη στιγμή κιόλας που φορούσε ακουστικά. Στεναχωρήθηκα πολύ, δεν σας το κρύβω. Είμαι πολύ ντροπαλή κοπέλα και σήμερα ξεπέρασα τον εαυτό μου για το δικό μου επίπεδο, με το να πάω δίπλα του. Ήλπιζα πως κάτι θα γινόταν σήμερα, πως θα γνωριζόμασταν. Δεν είμαι τρελή για να παρεξηγήσω τις ενδείξεις τόσες φορές. Έχω στεναχωρηθεί πολύ. Η καρδούλα μου σήμερα χτύπαγε τόσο δυνατά όσο ήμουν δίπλα του. Παρακαλούσα από μέσα μου να μου μιλήσει. Ίσως αν δεν φόραγε αυτά τα πιάτα στα αφτιά, ίσως να είχα βρει πάλι το θάρρος να του μιλήσω. Ίσως και ίσως και ίσως :(Καλό Σαββατοκύριακο να έχετε και σας εύχομαι να είστε όλοι πιο τυχεροί από μένα σ’ αυτά!
0