ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Κάπου ένα τραγούδι των ffc λέει- σε μέσες άκρες - ότι η μοναξιά αλλάζει ξαφνικά μορφή και μοιάζει με τιμωρία .Και έτσι είναι τελικά.Μπορει να αποζητούμε πάντα αυτό που μας λείπει ,αλλα όταν το αποκτήσουμε μπορεί να θέλουμε τη κατάσταση πριν το αποκτήσουμε.Τη δική μου περίπτωση το 2017 μπήκε ανέλπιστα καλά.Ξεκινησα μια σχέση που κράτησε σχεδόν δύο μήνες.Μπορει το χρονικό διάστημα αυτό να μοιάζει λίγο, όμως δε ήταν .Η καθημερινή και πολύωρη επαφή μας ,σε συνδιασμό με ότι ποτέ δε είχα σχέση (ήμουν της ξεπετας) ,καθιστούν το 2μηνο αυτό επαρκές διάστημα.Σε αυτό το διάστημα λοιπον, αισθανόμουν μία πρωτοφανή πίεση .Ήθελα να βρω χρόνο με τον εαυτό μου να διαλογιστω και δε έβρισκα.Απο τη μία η κοπέλα αυτή ήθελε συχνότατη επικοινωνία μέσα στη μέρα και από την άλλη είχα διάβασμα για την εξεταστική.Ηθελα τη μοναξιά μου.Εστω για λίγες ώρες.Τεσπα αυτή η σχέση τελειωσε οταν έμαθα ότι με απάτησε η εν λόγω κοπέλα.Έτσι βίαια-αλλα χωρίς την υπαιτιότητα μού- πήρα τη μοναξιά πίσω.Μαζι με τη μοναξιά έπρεπε να πιω και το πικρό ποτήρι του χωρισμου και των συνεπειών του.Απο τότε βέβαια είχα αρκετές κατακτήσεις,αλλά μόνο με μία προέκυψε μία φάση,δε είχα όρεξη για πολλά.Βασικα ηθελα να ξεκοψω απο ολες για κάμποσο.Φυσικα δεν αμφιβάλλω για τη πέραση μου στις κοπέλες.Μπορει να έχω απομονωθεί εδώ και κάνα μήνα ,να έχω βγει ένα Σαββάτο το Μάρτιο.Δε με πολυνοιαζει όμως .Δεν έχω και ιδανικές προτάσεις για να βγω.Ηθελα άλλωστε τη μοναξιά.Ομως αυτή βίαια αλλάζει μορφή.Εκεινη που τη ήθελες για να ηρεμήσεις,τελικά καταλήγεις αναστατωμένος και ξενερωμενος.Καπου αρχίζεις και λες "μήπως κάτι λάθος έκανα εγώ και κατάντησα έτσι;".Σε πιάνει ένα απαίσιο συναισθημα -και το λέω ενας τύπος που το αρέσεις το περισσότερο χρόνο να τον περνά μόνος . Νιώθεις κενός ,ότι ο χρόνος σου περνά ψόφια.Χωρις ζωντάνια , επικοινωνία ή σεξ.Βαριέσαι να δεις ταινία μόνος ,να κουνηθείς.