ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

όταν έρχεται το καταλαβαίνεις.Πόνος, κλάματα, αγανάκτηση... Να λες πώς την πάτησα, γιατί σε μένα, γιατί δεν το κατάλαβα εξαρχής, πώς βγήκε άνθρακας και αυτός ο θησαυρός, πώς βρίσκομαι να κλαίω για τι τέλος μιας σχέσης γι αλλη μία φορά, πώς γίνεται οι άλλοι να είναι στα @@ τους κι εγώ ευαίσθητη και κλαψιάρα, ενώ είχα υποσχεθεί στον εαυτό μου να προσέχω, να κάνω κάτι που αξίζει την επόμενη φορά...Πώς μπορεί να με αφήνει να κλαίω και να χτυπιέμαι, και να πέφτει να κοιμηθεί σαν βόδι. Θα ασχοληθεί αύριο σου λέει. Εδώ είμαι δε θα χαθώ...Γιατί έχει μήνες που κλαίω, εβδομάδες που σε παρακαλώ να μου δείξεις λίγη αγάπη όπως παλιά και... καναδυό μέρες τώρα, που αισθάνομαι ότι όλο αυτό, δε μου αξίζει. Δε μου αξίζει ρε...Γι αυτή τη σχέση προσπάθησα να με αλλάξω, με έβαλα από κάτω, έκανα ένα ταξίδι για να τη σώσω, σε παρακάλεσα, παραμέρισα τον εγωισμό μου, ανέχτηκα συμπεριφορές που δε μου άξιζαν και όλα στο όνομα της Αγάπης που τελικά θα θριάμβευε.Ξέρεις τι;Πια έχω πάψει να πιστεύω ότι με αγαπάς. Δεν ξέρω αν με αγάπησες ποτέ. Στο είπα, δε φέρεσαι έτσι όταν αγαπάς... Ψάξου, κ ίσως καταλάβεις μια μέρα. Ισως πρέπει κι εσύ να μεγαλώσεις.Και πάλι σήμερα ο πόνος, τα δάκρυα, και να χαλιέμαι και να χτυπιέμαι μόνη μου. Μόνο που αυτή τη φορά η Αγάπη δεν αρκεί για να μου δώσει κίνητρο.Φεύγω λοιπόν, κι αφού επέλεξες να κοιμηθείς, κοιμήσου κ η τύχη σου δουλεύει. Ξύπνα αύριο, δες τα μηνύματά μου, τις εκκλήσεις μου για την προσοχή σου, την αγανάκτηση και τις βρισιές μου. Δες τα και...Δεν ξέρω πώς θα αντιδράσεις. Δε με αφορά πια.Εφυγα. Με έχασες. Μπράβο σου λοιπόν.Ονειρα γλυκά.