ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Λογικό που σου είπε να χωρίσετε. Αντί να της προτείνεις να βρεθεί λύση και να κάνετε και οι 2 συμβιβασμούς, εσύ πρότεινες να παει ο καθένας σπίτι του .
Καταλαβαίνεις οτι ουσιαστικά εσύ πρότεινες να χωρίσετε.
Γιατί ο σκοπός μιας σχέσης είναι να εξελιχθεί σε συντροφικότητα.
Άρα, αφού δεν ήθελες να παλέψετε να βρεθεί μέση λύση, δεν υπήρχε μέλλον.

Με την πίεση που είχατε ο καθένας στη δουλειά τη θεωρείς υπερβολική με την καθαριότητα οπότε προφανώς δεν συμμετείχες και έπεφταν όλα πάνω της και γκρινιάζεις για το φαγητό που μαγείρευε...εσύ χεράκια δεν είχες να φτιάξεις ένα φαγητό που σου αρέσει; Η συγκατοίκηση απαιτεί και μοίρασμα υποχρεώσεων, ένα σπίτι δεν συντηρείται από μόνο του. Οπότε καλά έκανε και έφυγε φίλε μου. Δεν είναι αστείος λόγος να σκοτώνεται ένας άνθρωπος στη δουλειά, να έχει να φροντίσει ένα σπίτι για δυο άτομα και να ανέχεται και τις παραξενιές σου.

Σόρρυ κιόλας, αλλά πες ότι διακόπτετε τη συγκατοίκηση και παραμένετε απλώς σε σχέση. Ε και; Θα συνεχίζατε απλώς να βρίσκεστε για φαγητό και ποτό (άντε και για κανένα sleep over μες στη εβδομάδα) όπως πριν; Εντάξει, έτσι μπορείτε και 10 χρόνια να έχετε σχέση κι όλα καλά. Το ζητούμενο είναι να βρεις κάποια για να προχωρήσετε σε κάτι ουσιαστικότερο. Αυτή η κοπέλα έκανε για ραντεβού, αλλά όχι για να χτίσετε μια ζωή μαζί. Επίσης, τώρα που πολλά ζευγάρια το έχουν γυρίσει στο 50-50 οικονομικά, ναι, οι γυναίκες εύκολα βρίσκουν αστείους λόγους για να χωρίζουν. Εκτός αν είσαι εσύ αυτός που καλύπτει τουλάχιστον το 80% όλων των εξόδων και την έχεις την άλλη να κάνει ό,τι δουλειά γουστάρει για την πλάκα της, ξέρω 'γω, freelancer φωτομοντέλο ας πούμε, με τα μανικιουράκια και τα μασαζάκια της, τότε μια χαρά λογικό θα ήταν να περιμένεις να σου είναι όλη μέρα με το νάζι, το χαμόγελο στα χείλη, το αγαπημένο σου φαγάκι ζεστό-ζεστό στο τραπέζι και τη λίμπιντό της στα ύψη, ενώ ούτε που θα ήξερες τι σημαίνει μουρμούρα. Όσο, όμως, και οι δύο συνεισφέρουν οικονομικά στο σπίτι λίγο-πολύ ισότιμα και με πλήρη απασχόληση, τότε νιώθουν και οι δύο το δικαίωμα να έχουν απαιτήσεις από τον άλλον στη συμβίωση, όσο υπερβολικές κι αν φαίνονται. Πάντως, αν εκείνη δεν έχει την ανάγκη να σε βρει μετά από ένα μήνα χώρια, μάλλον περνάει καλύτερα στο πατρικό της. Με παρακάλια και μονόπλευρες υποχωρήσεις από μεριάς σου δεν τη φέρνεις πίσω.

Αν δεν είναι αφορμή για σένα να της τηλεφωνήσεις να ζητήσεις συγνώμη που τη στεναχώρησες για τα φασολάκια, τις μπάμιες και τα κολοκυθάκια... καλύτερα πάρε στις αγγελίες για οικιακή βοηθό. Θέλω να πω... αφού ως τέτοια την αντιμετωπίζεις.

Edit: Να γράψω και δύο που μου ήρθαν τώρα ολόφρεσκα και ταιριάζουν με την περίσταση... :)

Επισκέπτεται ο εξ. την κουζίνα του σπιτιού του και ρωτάει την κοπέλα του που μαγειρεύει:

- Τι γίνεται; Φασολάκια φτιάχνεις πάλι; Έχεις φτιάξει φασολάκια 2-3 φορές μέσα σε 10 μέρες.
- Όχι αρακά φτιάχνω.
- Α, μαλλιστα...φασολάκια στρογγυλά δηλαδή!
χαχα

Κι ένα ανέκδοτο... αφού δεν το έχω εκδώσει ακόμα :P

Ρωτάει το παιδί του εξ. τον μπαμπά του, δηλαδή τον εξ. από που βγαίνει ο αρακάς, κι εκείνος του εξηγεί για το φυτό του αρακά. Πως δηλαδή είναι ένας καρπός που μοιάζει με τα φασολάκια και μέσα του ο καθένας έχει καμία δεκαριά μπαλάκια αρακά.
Ενθουσιασμένο με αυτή την καινούργια πληροφορία, τρέχει να την πει στο μεγαλύτερο αδερφάκι του. Να του εξηγήσει δηλαδή... από που βγαίνει ο αρακας.
Κι εκείνο του απαντάει...
Είσαι τελείως χαζό;; Όλοι ξέρουν πως ο αρακάς βγαίνει από την κατάψυξη, μέσα από ένα σακουλάκι που έχει εκατοντάδες μπαλάκια και όχι μόνο δέκα!

:P

διαβαζω διαφορες περιπτωσεις για χωρισμους, απο διαφορα ζευγαρια, και συγκρινω τη δικη μου κατασταση, δλδ το τι εχουμε αντεξει εμεις, και αμα εξερεσεις τις σοβαρες περιπτωσεις, ολα τα αλλα ειναι πολυ αστεια, και σκαω στα γελια. οπως η δικη σας περιπτωση. εσυ φιλε φροντισε να εχεις και αλλες επιλογες στο θεμα συντροφου και μη γινεσαι σκυλος και υποτακτικος και καθεσαι και τη παρακαλας. σηκωθηκε και εφυγε? αντε γεια. πας σε αλλη. καποιοι ανθρωποι ειναι τετοιοι, που μπορουν να παρεξηγησουν μεχρι και το σφυριγμα της μυτης σου οταν εκπνεις και εισαι συναχωμενος

Την αγαπάς τη θες και ένα μήνα δεν έχετε μιλήσει ;;Τι φλατιλα είναι αυτή ;;
Όταν χώρισα από δικό μου λάθος ,επειδή την αγαπάω ,δεν άφησα λεπτό ,όχι μήνα !Για να την ξανακερδίσεις αν αξίζει ,πρέπει να τσαλακώθεις φίλε μου ,για να γίνει αυτό πρέπει να τη θες πραγματικά όχι συμβατικά ...καλή τύχη .

στα μικρά παίζονται ολα, γ γκομενιλικι οκ αλλα ΔΕΝ ΤΑΙΡΙΑΖΑΤΕ για ζωή μαζί Μπουκωτο τωρα κ πας παρακάτω κατεβαίνοντας απο τ ροζ σύννεφο των λαδερων σου (υπέροχα τ λαδερα, εσενα χαβιαρι σε ταιζαν ως τώρα κ σπαλομπριζολες? ασε που στο ετοιμαζε κιολας, εσυ χέρια δεν εχεις ν μαγειρεψεις?)

Η συγκατοίκηση είναι ζόρικη στις μέρες μας, για διάφορους λόγους, καθώς ακόμη και φαινομενικά "αστείες" αιτίες μπορούν να την τερματίσουν. Δεν ξέρω αν η απόφαση για συγκατοίκηση ήρθε πάνω σε ενθουσιασμό και βιαστικά ή μετά από αρκετή και ώριμη σκέψη (τείνω στο πρώτο, από αυτά που γράφεις και δεν είναι κακό, απλά αυξάνει την πιθανότητα να γίνει αυτό που έγινε), όμως το ότι έχει ένα μήνα να σου μιλήσει, και με βάση και αυτά που γράφεις, λέει πολλά. Η συγκατοίκηση, για εσάς, ήταν ένα "crash test" που δεν πέτυχε. Λάθος timing; Έλλειψη γενικότερης επικοινωνιακής χημείας; Εσύ ξέρεις καλύτερα. Όμως έχει τελειώσει.

(Εχω πολλα να πω, ελπιζω να ειναι ετοιμος).
Η συγκατοικηση δεν ειναι ευκολο πραγμα. Μπορει να νομιζες οτι επειδη ενα χρονο μαζι περνουσατε τελεια, το ιδιο θα συνεχιζε να συμβαινει κ οταν μεινατε μαζι, αλλα οπως διαπιστωσες κ μονος σου δεν ειναι ετσι. Ειναι δυσκολο να μοιραζεσαι τον προσωπικο σου χωρο με καποιον αλλον, ειναι δυσκολο να πρεπει να κανεις καθημερινα συμβιβασμους στα παντα (απο το τι θες να φας, τι ωρα θες να φας, πως θα περασεις το ΣΚ, τι ταινια θα δεις, τι αρωματικο χωρου θα αγορασεις κλπ). K το οτι δεν μπορουσατε να συμφωνησετε στο τι θελετε να φατε πχ, για μενα δεν ειναι απλα ενα ασημαντο προβλημα που αφορα το φαγητο, ειναι ενα προβλημα που εχει βαθυτερη ριζα, το οτι ισως ειστε κ οι δυο ισχυρογνωμονες κ δεν μπορειτε να κανετε συμβιβασμους.
Καταλαβαινω οτι εσυ εχεις διαθεση να λυσεις τις οποιες διαφορες σας, ισως εκεινη ομως να ειδε την ολη κατασταση πιο λογικα κ λιγοτερο ρομαντικα. Μπορει αυτες οι διαφορες που βγηκαν στην επιφανεια με τη συγκατοικηση να της φανηκαν πιο σημαντικες απ οτι σε σενα κ μπορει να διαπιστωσε οτι εχετε πιο βαθια προβληματα στη σχεση σας, τα οποια με το να διακοψετε τη συγκατοικηση δεν θα λυνονταν, απλα θα τα κρυβατε κατω απο το χαλι. Οποτε μπορει να θεωρησε οτι ειναι πιο λογικο να χωρισετε απο τη στιγμη που δεν μπορειτε να επιλυσετε τις οποιες διαφορες σας.
Καταλαβαινω οτι εχεις περασει πολλα με αυτη την κοπελα κ ειναι λογικο να νιωθεις ενα δεσιμο, καταλαβαινω οτι υπαρχει κ η συνηθεια στη μεση κ γι' αυτο σου λειπει, αλλα σου προτεινω να δεις την κατασταση χωρις συναισθηματισμους για λιγο και να εστιασεις στα προβληματα σας κ τι σημαινουν αυτα για τη σχεση σας. Σκεψου το εξης: το να συμβιβαστεις σε ο,τι σας διχαζε μεχρι τωρα θα σε εκανε να νιωθεις χαρουμενος ή θα σε εκανε να νιωθεις καταπιεση? Πχ το να πρεπει να φας καθε μερα λαδερα επειδη αυτο μαγειρεψε η κοπελα σου ειναι μια παραχωρηση που θα ησουν διατεθειμενος να κανεις για χαρη της σχεσης σας ή θα ενιωθες καταπιεση κανοντας κατι τετοιο? Αν λοιπον δεις οτι θα ησουν οκ με το να κανεις καποιες παραχωρησεις προκειμενου να συμβιωνετε αρμονικοτερα, κ αν κ η κοπελα σου θεωρει το ιδιο τοτε ισως μπορειτε να ξαναπροσπαθησετε. Αλλιως μαλλον πρεπει να τραβηξετε χωριστους δρομους.
Σε καθε περιπτωση ομως μην αφηνεις τον αυτο σου να εξαρταται τοσο πολυ συναισθηματικα απο ενα αλλο ατομο, δεν ειναι υγιες. Ναι, οκ χωρισατε, λογικο να στενοχωριεσαι, αλλα δεν μπορω να πιστεψω οτι δεν υπαρχουν πραγματα στη ζωη σου που σε κανουν χαρουμενο ακομα κ τωρα που εκεινη δεν υπαρχει στη ζωη σου. Εστιασε σ αυτα κ μην μιζεριαζεις σκεπτομενος οτι το σπιτι ειναι αδειο κ οτι σου λειπουν ολα της. Δεν ειναι βοηθητικος αυτος ο τροπος σκεψης. Σιγουρα μια σχεση κανει τη ζωη σου καλυτερη, αλλα πρεπει κ χωρις αυτη τη σχεση να μπορεις να συνεχιζεις τη ζωη σου.

Σε χορεύει η φίλτατη. Αν θέλει να επικοινωνήσει μαζί σου θα το κάνει, αλλά με τα λεγόμενα σου δεν βλέπω κάποια καλή εξέλιξη.
Και ρε παιδιά γιατί βιάζεστε τόσο πολύ να μείνετε μαζί?