8.3.2014 | 19:18
Η Συνάντηση
Συνάντησα μια γυναίκα έξω από την εκκλησία που μου ζήτησε βοήθεια. Με κοίταξε στα μάτια με ένα διαπεραστικό βλέμμα που μαρτυρούσε πως είχε πραγματική ανάγκη. Της έδωσα τα ψιλά που είχα στη τσέπη μου για να ανάψω ένα κερί. Με ευχαρίστησε επανειλημμένα, λέγοντας "Σας ευχαριστώ, δε ξέρετε πόσο πολύ με βοηθάτε". Καθώς πήγαινα να φύγω, με κράτησε από το χέρι, με κοίταξε με εκείνο το έντονο και ειλικρινές βλέμμα και μου είπε "Σας εύχομαι να έχετε πάντα τύχη στη ζωή σας, και ό,τι έχετε στο μυαλό σας να το καταφέρετε". Την ευχαρίστησα και μπήκα στην εκκλησία. Αιστάνθηκα όμως πολύ άσχημα που της έδωσα μόνο ένα ευρώ (ενώ εκείνη με ευχαρίστησε λες και της έδωσα μια περιουσία), και βγήκα έξω να της δώσω και κάτι ακόμα. Δυστυχώς, είχε ήδη φύγει. Μακάρι να την ξαναπετύχω. Η απεριόριστη ευγνωμοσύνη της για το 1 ευρώ που της έδωσα με βοήθησε να συνειτοποιήσω την απεριόριστη αγνωμοσύνη μου για όλα όσα έχω. Στην πραγματικότητα, εγώ έπρεπε να την ευχριστήσω. Κι αν καταφέρω τίποτα καλό στη ζωή μου, να δείτε που χάρη στην ευχή της θα είναι...