ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΡΥΒΕΙΣ Ή ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ.
 
 

Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ
15.3.2020 | 16:45

Ηλικια

Με λένε Αμαλία είμαι στα 20 αλλά όλοι με περνούν για 25-26. Ομολογω πως δεν μου αρεσει και θεωρώ ότι κάθε ηλικία έχει καλα και κακά. Δεν θέλω ούτε πιο νέα να φαίνομαι/φερομε....κλπ ούτε πιο μεγαλη! Γιατί πρέπει συνεχώς να μου το λένε; και πως να το περιορίσω;
37
 
 
 
 
σχόλια
Τρολλάρετε; Δείχνεις πιο σοβαρή, πιο ανεξάρτητη, ντύνεσαι πιο καλά. Αυτό είναι. Δεν θα ανησυχούσα καθόλου στη θέση σου, στα 20 δεν γίνεται να έχεις βιολογική φθορά που σε μεγαλοδείχνει εκτός αν πάσχεις από υπέρ σπάνια γενετική ασθένεια.
Δεν νομίζω ότι δεν υπάρχει, επειδή εγώ ξέρω πολύ καλά τι με κάνει να "νεάζω" στα μούτρα μου: πεταχτά στρογγυλά μήλα, μεγάλα μάτια, τοξωτά αλλά κανονικά όχι ισχνά φρύδια, ροδαλό δέρμα, πυκνά μακριά μαλλιά. Δεδομένου ότι βάσει λογικής τα αντίθετα "μεγαλώνουν", επομένως κάποια εξ αυτών μπορεί να τα "επεξεργαστεί κανείς ώστε να δώσει την επιθυμητή εντύπωση. πχ. η Στεφανίδου στο άνωθεν βίντεο έχει μακιγιάζ με κοψίματα (σκαμμένα μάγουλα), βγαλμένα φρύδια και ισιωμένα κοντά μαλλιά. επί τούτου για να δείχνει "σοβαρή" και πιο "μεγάλη".
Προσωπικά δεν είμαι μικροκαμωμένη, αλλά ναι έχω μαγουλα, πεταχτά στρογγυλά μήλα που έλεγα. Όσο ήμουν μικρη, έφηβη, έδειχνα μεγαλύτερη, μου κολλούσαν συνεχώς μεγαλύτεροι, συνεχώς! (πολύ επικίνδυνο). Μετά τα 25 όλοι μου λένε ότι είμαι ίδια, σαν να μην πέρασε χρόνος από πάνω μου, παλιοί συμμαθητές, συμμαθήτριες, καθηγητές, φίλοι γνωστοί, συνεργάτες....Επειδή σαφώς δεν αυτοβουρλίζομαι, ούτε αυτοπαραμυθιάζομαι πιστεύω ότι εκτός των γονιδίων (που ισχύει) και του τρόπου σκέψης (πάνσωστο!) είναι κι ότι ποτέ δεν άλλαξα ιδιαίτερα στυλ, ποτέ δεν ήμουν πραγματικά "τελευταία λέξη της μόδας". Πιστεύω παίζει ρόλο κι αυτό.
Ζακλίν, με επιβεβαιώνετε λοιπόν με το βίωμά σας! Αριάδνη, ο τρόπος σκέψης είναι κάτι που επηρεάζει όλη την ζψή ενός ανθρώπου, την ζωτικότητα, την ενέργεια, την πνευματικότητα, την εικόνα, τα πάντα!Οι άνθρωποι που σκεπφτονται νεανικά (δες τη Σνούπυ κι εμένα) ποτέ δεν λένε "πού έχουνε καταλήξει", " στην εποχή μας" κλπ, δεν έχουν παρελθοντολαγνεία, δεν φοβούνται το νέο, κανουν παρέα με παιδιά και νέους και τους "κλέβουν" νεανικότητα. Δεν βαρυγκομούν την κάθε μέρα και νιώθουν ευγνώμονες που είναι ζωντανοί κι αρτιμελείς. Δεν κλαίνε τη ρυτίδα τους, δεν την παρατηρούν, δεν σκέφτονται τι έχασαν, σκέφτονται τι κέρδισαν και κυρίως σχεδιάζουν κι οραματίζονται τι ΘΑ κάνουν στο μέλλον. Αγαπούν την ζωή.
Πρακτικές συμβουλές....βιβλίο μπορώ να γράψω. Εξαιρουμένου κάποιου γερού πατατράκ που σε κάνει να δεις τα πάντα με άλλο μάτι, υπάρχουν πολλά που συντελούν σε τέτοιο τρόπο σκέψης.1.Η αυτοπεποίθηση είναι το πρώτο, να πιστεύεις στον εαυτό σου. Η ηττοπάθεια είναι συνταγή μαρασμού. Θα μου πεις η αυτοπεποίθηση χτίζεται από την οικογένεια, όσο είσαι παιδί. Τρου. Όμως χτίζεται και καθώς κανείς θέτει στόχους και τους επιτυγχάνει, είναι κάτι δυναμικό δηλαδή, όχι στατικό.2.Βρείτε ενδιαφέροντα. Άμα έχεις πράγματα να ασχοληθείς, ποτέ σου δεν βαριέσαι, δεν φοβάσαι, δεν θλίβεσαι από την μοναχικότητα αλλά την επιζητείς, αυτοτροφοδοτείσαι. Δες τους συνταξιούχους: αυτοί που μόνο τη δουλειά τους ή τα παιδιά τους είχαν μαραζώνουν, ενώ άλλοι κάνουν χόμπυ, πάνε εκδρομές, οργανώνουν βραδιές με φίλους, γυρνάνε τον κόσμο όλο...3.Όταν έχεις ένα δίλημμα ή πρόβλημα, βγες από αυτό και δες το ως εξωτερικός παρατηρητής. Τι βλέπεις; Ποιά είναι η ουσία; Τι όφελος υπάρχει να ασχολείσαι με τα επουσιώδη; Κανένα, άρα μην ασχολείσαι, φύλαγε ενέργεια για τα σημαντικά.4.Προσπάθησε κάθε χρόνο να γίνεις καλύτερη από πέρσι, σε κάποιο τομέα. Οραματίσου τον εαυτό σου σε μια 5ετία, βάλε στόχους και κυνήγησέ τους. Όλα αυτά συμβάλλουν πολύ.
Εκτος απ τα μαγουλακια (που αν ειναι τσιτα κανουν και το δερμα να φαινεται πιο νεανικο επειδη λειπουν και οι ρυτιδες) μεγαλο ρολο παιζει και η σωματοδομη. Αν καποια εχει και μικρο το δεμας και ειναι και αδυνατουλα φαινεται ακομα πιο μικρη.
Ο τρόπος σκέψης όντως μετράει, νομίζω ότι ο τρόπος που κοιτάω πάντα με κάνει να δείχνω πιο μεγάλη, νομίζω έχω 'μητρική φιγούρα', αλλά δεν έχει και τόσο μεγάλη σημασία τελικά. Όσο περνάει ο καιρός, με νοιάζει λιγότερο αν μεγαλοδείχνω.
Θέλουν να μας "δείξουν" να μην σπαμάρουμε....και καλά! Τις προάλλες έσβησαν τα σχόλια για τους άντρες που μας αρέσουν, σήμερα τις περιγραφές μας, λες και θα τους φάνε τους γκόμενους/γκόμενες κάνουν! :D
Εγώ είμαι 32 και με περνανε για φοιτήτρια! Εγώ με βλέπω ήδη σπασμένη εν τω μεταξύ. Χαχα.Όταν με ρωτάνε ψιλό κουτσομπολιστικα πόσο είμαι τους λέω με ναζι 5 ετών και χασκογελαω. Και με ρωτάνε αν είμαι στο έτος πρακτικης!! Θέλω να πω ριξτο στο χαβαλε. Όσο νιώθουμε ειμαστε.
Τι θέλεις να περιορίσεις; Το να σου το λένε ή το να δείχνεις μεγαλύτερη; Για το δεύτερο δεν έχω απάντηση. Για το πρώτο, εξαρτάται ποιοι σου το λένε. Αν για παράδειγμα σου το λένε οι φίλες σου, μπορείς να τους εξηγήσεις ότι σε ενοχλεί.
Scroll to top icon