ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Δυο χρονια και ενα μηνα μαζι...Τρεις μηνες χωριστα...Κι ομως μεσα μου δεν εχει αλλαξει τιποτα.Εφυγες για να μην γινουν χειροτερα τα πραγματα με το περασμα του χρονου.Εφυγες γιατι με αγαπουσες πολυ για να καθεσαι μαζι μου μονο και μονο για μια αγκαλια αφου δεν ενιωθες οπως παλια.Και εισαι χαρουμενος που εισαι μονος σου αλλα αναρωτιεμαι πολλες φορες αν με σκεφτεσαι και σου λειπω καθολου...αν ηξερες το μεγεθος των συναισθηματων μου,τοτε ισως να το σκεφτοσουν και μια δευτερη φορα πριν πεις τελος.Δεν μπορεις να φανταστεις ποσο μου λειπεις.Και παρ'οτι μου ειχες πει οτι με ηθελες στη ζωη σου, σαν ανθρωπο και σαν φιλη ας πουμε, εχεις χαθει..Ισως δεν εισαι ακομα ετοιμος για κατι τετοιο,ισως δεν το εννοουσες.Δεν θελω να πιστευω το δευτερο.Οση χαρα και να μου δινουν αλλα πραγματα αυτον τον καιρο παντα θα νιωθω οτι κατι λειπει απο την καθημερινοτητα μου..και αυτο εισαι εσυ..Δεν σου κραταω κακια..μονο παραπονο..Ησουν,εισαι και θα εισαι ενας απο τους πιο σημαντικους ανθρωπους που ειχα και ελπιζω καποια στιγμη να εχω στη ζωη μου..Σ'αγαπω!