ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Έχω ζήσει και στην πόλη και στην επαρχία, και σε πολύ μικρό μέρος μάλιστα που το χειμώνα νόμιζες ότι θα σε φάνε οι λύκοι. Ξέρετε τι έμαθα; οι άνθρωποι είναι παντού οι ίδιοι, έχουν τα ίδια ελαττώματα και τα ίδια στραβά μέσες άκρες, είτε ζούνε στο Σύνταγμα είτε στην Κάτω Ραχούλα. Ποια η διαφορά της πόλης από το χωριό; τα στραβά του γείτονα και του περίγυρου είναι πιο εμφανή στο χωριό και εκεί δεν μπορείς να ''χαθείς'', ενώ στην πόλη χάνεσαι και αυτό είναι λυτρωτικό.

Μην στεναχωριέσαι, το ίδιο συμβαίνει και σ' εμένα! Ρώτα τους τι θα έτρωγαν αν δεν υπήρχαμε εμείς οι τριτοκοσμικοί... Γιατί μάλλον θα έτρωγαν καλαμάκια ! (τα κανονικά καλαμάκια, αυτα που τα ρουφάμε :P )

Μόνο ο Ζάχος Χατζηφωτίου έχει το δικαίωμα να αποκαλεί τον εαυτό του Αθηναίο, όλοι οι άλλοι είμαστε από χωριό που παλιά δε το βρισκες στον χάρτη.

Δυστυχώς θα πρέπει να συνηθίσεις αυτού του τύπου τα σχόλια, γιατί όσο δε γίνεται κάτι-ειδικά από τους νέους, ώστε σιγά σιγά ν'αλλαξει αυτή η επαρχιώτικη νοοτροπία, το χάσμα θα μεγαλώνει.Δεν ξέρω αν έχεις προσωπική εμπειρία από Αθήνα, αλλά πραγματικά δεν υπάρχει καμία σχέση με πόλεις/χωριά/νησιά της επαρχίας. Φυσικά η πρωτεύουσα έχει πάρα πολλά αρνητικά, αλλά το θέμα είναι οτι η επαρχία στερείται προόδου από χαζά πράγματα.Πχ οι ρυθμοί αν θες να κάνεις διακοπές είναι μια χαρά, αλλά για να γίνει μια δουλειά σου γίνονται τα νεύρα κρόσια. Λες στον άλλον ΑΜΕΣΑ (στην Αθήνα ανάλογα την εργασία σημαίνει από λίγες ώρες έως 1εβδομάδα) κι ο άλλος κάνει 2μήνες με κακή επικοινωνία (δε σηκώνει τηλέφωνο, δεν απαντά σε sms ή e-mail). Δε μιλάω για μεμονωμένα περιστατικά και μη επαγγελματίες. Φυσικά υπάρχουν κι εξαιρέσεις, απλά δε μου έχει τύχει από ντόπιους, παρά από άτομα μεγαλωμένα Αθήνα, που κόβει το μάτι τους και ξεκίνησαν επιχείρηση στην επαρχία. Και πάλι όμως αντιμετώπισαν το "να ψωφήσει η κατσίκα του γείτονα" με σαμποτάζ, περιφρόνηση, ειρωνία κτλ.Να προσθέσω οτι πάρα πολλοί επιχειρηματίες και μη ονειρευόμαστε μια ζωή στην επαρχία με όλα τα καλά της φύσης και της ομορφιάς. Το μόνο που μας κρατάει είναι η νέκρα και η επαρχιώτικη νοοτροπία-κουτσομπολιό, αργοσχολιά, τεμπελιά, στασιμότητα, αδιαφορία κτλ. Λυπάμαι πάρα πολύ που βλέπω νέους ανθρώπους ράθυμους, να βουλιάζουν στο βούρκο του να ασχολούνται με το τι έκανε ο ένας κι ο άλλος και να το παίζουν τσάμπα μάγκες, συνεχίζοντας συμπεριφορές που διδάχτηκαν από γονείς και παππούδες.Στην Αθήνα ναί μεν υπάρχει μια αποξένωση, αλλά αφενός αυτό λειτουργεί απελευθερωτικά για τους περισσότερους και αφετέρου για όποιον χρειάζεται υπάρχουν κοινωνικές δομές και υποστήριξη. Ακόμα και στις γειτονιές, ως ένα βαθμό και ανάλογα την περιοχή, ο κόσμος έχει ευαισθητοποιηθεί αρκετά ώστε να ασχοληθεί με το γείτονα, με κάποιο ζωάκι, με κάποιο θέμα δημόσιου χαρακτήρα, υπάρχει μια βελτίωση δηλαδή εκεί όπου υπήρχε υστέρηση.Και πάλι δεν είναι απόλυτα τα παραπάνω, σαφώς υπάρχουν εξαιρέσεις, απλά χρησιμοποίησα κάποια παραδείγματα για να εξηγήσω γιατί υπάρχουν οι χαρακτηρισμοί και γιατί θα εξακολουθήσουν να υπάρχουν.