ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

...διαβάζοντας τη μία εξομολόγηση μετά την άλλη (γιατι δεν μπόρεσα να διαβάσω μόνο μία-κάτι σαν τα pringles)ένιωσα να μπαίνω σε έναν κόσμο τέρμα ''ΕΞΩ ΑΠ΄ΤΑ ΔΟΝΤΙΑ'' που είναι ΟΛΟΙ τους κρυμμένοι και ταυτόχρονα ανακουφισμένοι που απλώς και μόνο το είπαν!Ότι κι αν είναι αυτό.Μοιράστηκαν εκείνο το δικό τους...Και ''τυχαίνει'' να καταλαβαίνω τόσο αυτή την ανακούφιση γιατί ήμουν και θα είμαι πάντα απο αυτούς που θα γράφουν σ'ένα φύλλο χαρτί,σε μια άδεια σελίδα όλα όσα κάπου θα ήθελαν να πούν χωρίς λογοκρισία. Υπάρχει μια μικρή δόση παυσίπονου βλέποντας το πρόβλημά σου να γίνεται λέξεις και να πιάνει μιά σειρά! Υπάρχει κάτι μοναδικό σ'αυτό το συναίσθημα...κάτι που μοιάζει με σιωπή αλλά στην δική σου πραγματικότητα φωνάζει! Έχει και πόνο,έχει και πίκρα,έχει και θυμό,έχει και αυτοσαρκασμό κάποιες φορές...έχει απ' όλα ΟΣΑ ΘΕΣ!!! Γι' αυτό γράφω πάντα.Όσα ζω και βιώνω είναι όλα σε σελίδες.Τα έχω σ'ένα κουτί όλα κρατημένα.Όχι για να τα δει κανείς ή να τα μοιραστώ με κάποιον,μου φτάνει που τα έχω πει σε 'μένα.Κι όταν περνάνε,γιατί όλα περνάνε αργά ή γρήγορα...τα ξαναδιαβάζω και ή θα χαμογελάσω ή θα νιώσω περήφανη που το 'ζησα κι αυτό ή μπορεί και να ξαναδακρύσω.Και μετά πάλι στο κουτί τους...Αυτή ήταν η δική μου πρώτη εξομολόγηση(πρώτη με αναγνώστες τουλάχιστον)!!!