11.11.2013 | 01:20
Καλά είμαι, μωρέ.
Έχω ακόμα την αίσθηση από το άγγιγμά σου στα μαλλιά μου. Έχω ακέραιη την ίδια αίσθηση από κάθε φορά, που με ακούμπησες. Από ένα φιλί στο μάγουλο, από ένα παιχνιδιάρικο σπρώξιμο, από το πόδι σου στην καρέκλα μου... Βασανιστικά ωραία! Και θέλω τόσο πολύ να σε αγγίξω κι εγώ, αλλά έχω αυτή την έγνοια αν μπορώ να βάλω όριο, μην ξεφύγω, μην παρεκτραπώ και να θυμηθώ φεύγοντας να μη σε κοιτάω στα μάτια, μην τυχόν και καταλάβεις ότι ίσως κάτι περιμένω. Δεν περιμένω, δεν πρέπει κιόλας. Δε βαριέσαι, θα περάσει.
