ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Είναι η πρώτη μου φορά που γράφω στις Εξομολογήσεις. Γενικά, μπορώ να χαρακτηρίσω τον εαυτό μου ως έναν καλόκαρδο άνθρωπο. Αυτό το άτομο που θα σηκώσει το τηλέφωνο ακόμα και να είναι 5 το πρωί, αυτό το άτομο που θα τρέξει για σένα άμα το χρειαστείς, αυτό το άτομο που για χάρη των άλλων θα καταπατήσει τη δική του ευχαρίστηση. Προσπαθώ να βοηθάω τους άλλους, όσο το δυνατόν μπορώ, γιατί ειλικρινά με νοιάζει να είναι ικανοποιημένοι. Πολλές φορές, βάζω τη δική τους ευτυχία πάνω από τη δική μου. Δεν είμαι κορόιδο, δε νιώθω δηλαδή έτσι. Απλά θέλω να είναι οι άλλοι καλά. Δε ζητάω ανταλλάγματα. Το μόνο που θέλω είναι να ξέρω πως μπορούν να υπάρξουν άτομα που απλά να νοιάζονται για μένα. Όχι να τρέξουν για μένα, ούτε να μου κάνουν χάρες και χατίρια. Αυτά τα άτομα που θα ρωτήσουν αν είσαι καλά και θα θέλουν αληθινά να μάθουν πως είσαι όντως καλά. Τα κλασικά: "Τι κάνεις, πώς είσαι" είναι καθημερινά. Συνήθως, τα ρωτάς στην αρχή της συζήτησης. Όταν όμως μετά από ώρα, κάποιοι σε ρωτήσουν: "Καλά είσαι;", με τον τόνο που νιώθεις πως ο άλλος ενδιαφέρεται να μάθει για σένα, τότε είναι η στιγμή που καταλαβαίνεις πως έχεις βρει αυτά τα άτομα. Γενικά, έχουμε ξεχάσει να ρωτάμε πως είναι άλλοι, γιατί είμαστε πάντα απασχολημένοι με το πως είμαστε εμείς. Εσύ; Καλά είσαι;