ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΡΥΒΕΙΣ Ή ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ.
 
 

Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ
5.7.2017 | 01:17

Καλησπέρα!!

Κάποιες φορές μπαίνω στις " εξομολογήσεις " Και κάθε μα κάθε φορά που μπαίνω βλέπω πάντα εξομολογήσεις του τύπου : νιώθω μόνος , δεν αντέχω άλλο , Δεν Μαρεσει η ζωή μου , τα πάντα είναι μαύρα και μάταια ,και πραγματικά αναρωτιέμαι για ποιο λόγο οι άνθρωποι ζουν μέσα στην μελαγχολία και στην κατάθλιψη; γιατί δεν ψάχνουν,δεν αναζητούν,δεν βρίσκουν και δεν επιλέγουν(;;;)το φως,την αισιοδοξία, τη θετική σκέψη.. αναρωτιέμαι και στεναχωριέμαι για ποιο λόγο πι άνθρωποι δεν βρίσκουν την δύναμη να αλλάξουν ότι τους πιέζει, ότι τους ενοχλεί και τους θλίβει... πάντα υπάρχουν επιλογές, πάντα υπάρχουν λύσεις, πάντα υπάρχουν και άλλες οπτικές γωνιές.. αλλά δυστυχώς οι άνθρωποι κολλάμε σε καταστάσεις, ταυτιζόμαστε με αυτές και με το να έχουμε μελαγχολία στην καθημερινότητα μας, με το να είμαστε καταθλιπτικοί, τιμωρούμε τελικά τον εαυτό μας, γιατί δεν τον αφήνουμε να χαρεί αυτό το υπέροχο αγαθό που του δόθηκε το οποίο λέγεται ζωή !Η ζωή έχει τα πάνω της και τα κάτω της, σίγουρα διαμορφωνόμαστε από τις εμπειρίες και τους ανθρώπους. Αυτό που έχει όμως τελικά σημασία δεν είναι να ξανασηκώθουμε όταν πέσουμε αλλά να ΘΕΛΟΥΜΕ να ξανασηκωθουμε και να μην βολευτούμε σε μια μίζερη, μελαγχολική και μάταιη στάση ζωής.Βρείτε την δύναμη να αλλάξετε τον εαυτό σας για να αλλάξει ο κόσμος. Βρείτε το φως στον εαυτό σας, στους ανθρώπους σας, στην καθημερινότητα σας.... πιστέψτε με υπάρχει... και αν δεν υπάρχει ,δημιουργήστε το.Καλό βράδυ:)
6
 
 
 
 
σχόλια
Δυστυχώς δεν υπάρχουν πάντα επιλογές, δεν υπάρχουν πάντα λύσεις. Εγώ είμαι σύμφωνη μαζί σου κι έτσι πορεύομαι, αλλά θα δεις στην πορεία ίσως, ότι υπάρχουν άνθρωποι που δεν έχουν και δεν θα έχουν κάποια καλύτερη επιλογή, δυστυχώς. Δεν είναι όλα ροζ στη ζωή..
Παίζουν πολλά που δημιουργούν τη μαυρίλα άλλα λύνονται άλλα όχι αλλά αν έχεις ως γνώμονα το τι γράφεται εδώ ο λύση είναι μια ένα σύντροφο θέλουν ως επί το πλείστον οι περισσότεροι.
Για μερικούς ανθρώπους,οι επιλογές που λες δεν έρχονται όπως έρχονται σε άλλους.Και αναπόφευκτα,πέφτουν σ'έναν φαύλο κύκλο απογοήτευσης και μιζέριας.Γιατί δεν φαίνεται κάποιο φως στον ορίζοντα που να τους δίνει ελπίδα ότι η ζωή τους θα καλυτερέψει.Και είναι πολύ χειρότερο όταν προσπαθείς και παλεύεις αλλά ουσιαστικά δεν πετυχαίνεις τίποτα.
Να σε ενημερώσω κατ' αρχάς, πως η κατάθλιψη, η πραγματική κατάθλιψη, είναι ψυχική ασθένεια και δεν "περνάει" έτσι απλά, αν το επιλέξεις. Βασικά, η μόνη επιλογή που έχεις είναι η κλινική θεραπεία, σε αντίθετη περίπτωση κινδυνεύεις η ασθένεια να γίνει χρόνια και η αντιμετώπισή της πιο δύσκολη. Πάει αυτό.Από κει και πέρα, οι άνθρωποι γενικότερα είμαστε φτιαγμένοι by default για να είμαστε λίγο πιο απαισιόδοξοι (ο λόγος είναι πως, ειδικά στα αρχαία χρόνια, εάν ήμασταν τραλαλί τραλαλό -σε φάση, η ζωή είναι ωραία, μα δες τι πράσινο που είναι το λειβάδι, δεν είναι απίστευτο(;) κλπ κλπ κλπ- πιθανότατα δεν θα λαμβάναμε τα κατάλληλα μέτρα και θα εξαφανιζόμασταν σαν είδος. Η (με μέτρο) απαισιοδοξία φέρνει την αντίδραση, την προσπάθεια να κάνεις κάτι για να αλλάξεις αυτό που φοβάσαι-βλέπεις πως θα γίνει, να γίνεις καλύτερος, να εξελιχθείς.Τώρα, κάποιοι άνθρωποι είναι wired να είναι πιο απαισιόδοξοι από άλλους, κάποιοι μάλιστα αδυνατούν να νιώσουν μια, ας πούμε, μόνιμη ευτυχία. Γιατί; Πολλοί οι παράγοντες που το διαμορφώνουν αυτό, μεταξύ των οποίων και το γεγονός πως έχουν την προδιάθεση, ο εγκέφαλός τους είναι δομημένος έτσι. Ε, αν αυτό συνδυαστεί και με μία άλφα αντιληπτική ικανότητα και μιά δίψα για γνώση και κατανόηση του περιβάλλοντος του ανθρώπου, δε θέλει και πολύ. Καλή σου μέρα.
Κάποιοι ίσως να μην προσπαθούν αρκετά.Δεν μπορούμε όμως να το ξέρουμε.Όπως δεν μπορούμε να ξέρουμε την ψυχολογική κατάσταση του άλλου γενικά και ειδικά την ώρα,που εξομολογείται,ή τις αντικειμενικές δυσκολίες,τις οποίες αντιμετωπίζει.Ναι,πρέπει,να το παλεύουμε και να βλέπουμε και τις πιο φωτεινές όψεις,για να αναθαρρούμε.Συχνά όμως αυτό είναι εύκολο μόνο στα λόγια.Δε νομίζω,ότι τόσοι πολλοί πια είναι εκ πεποιθήσεως μίζεροι άνθρωποι.Κάτι τους συμβαίνει και βρίσκονται ή νιώθουν να βρίσκονται σε αδιέξοδο.Κι αν τους ανακουφίζει λίγο,να πουν τη στεναχώρια τους εδώ,ας την πουν.Μπορεί να τους λείπει και μόνο αυτό,να πουν κάπου το παράπονο τους.
Scroll to top icon