ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Τελειώνω την τρίτη λυκείου φέτος και τώρα είμαι σε φάση που πάω καθημερινά στο σχολείο για τις ενδοσχολικές, χωρίς να έχω ανοίξει βιβλίο, αλλά αυτό είναι άλλο θέμα. Όλο τον χρόνο είχα ως δικαιολογία το διάβασμα και το φροντιστήριο για το γεγονός ότι δεν έβγαινα (και για να πω και την αλήθεια δεν ήθελα κιόλας). Τώρα όμως που υποτίθεται ότι έχω όλον τον χρόνο να είμαι συνέχεια έξω έχουν χαθεί όλοι. Τα παιδιά από το φροντιστήριο, τα παιδιά από το σχολείο, όλοι. Έχω μία άντε δύο φίλες που μπορώ να πάρω τηλέφωνο για να βγούμε αλλά όχι και κάθε μέρα. Θέλω να βγω και πιο πολύ με στεναχωρεί που χαθήκαμε με τα παιδιά από το φροντιστήριο γιατί μέσα στη χρονιά κάναμε πολύ καλή παρέα, βγαίναμε μετά το μάθημα, κανονίζαμε για καφέ πριν το μάθημα μέχρι που λέγαμε να πάμε μαζί διακοπές. Τώρα, αν δεν στείλω εγώ δεν στέλνει κανείς. Στεναχωρήθηκα πολύ που με ξεχάσαν όλοι (και οι φίλοι μου από το σχολείο) έτσι απλά και δεν ξέρω τι να κάνω γιατί μου λείπουν και επιπλέον βαριέμαι όλη μέρα μόνη μου μέσα στο σπίτι.