26.2.2015 | 00:42
Καποιες φορες στο τιποτα
Αν με ρωτησεις να σου πω ποια ειμαι δε μπορω να σου δωσω απ'ευθειας μια απαντηση.Ξερω μονο πως ακομα με μαθαινω.Πως λειτουργω καποιες φορες με τον ιδιο τροπο και καποιες αλλες διαφορετικα.Φαινομαι πολυ δυναμικος ανθρωπος μα κατα βαθος ειμαι τοσο ευαισθητη.Απο πολλες αναποδιες εχω καταληξει σ'ενα συμπερασμα που με στεναχωρει:ειμαστε μονοι μας σ'αυτο τον κοσμο. Δυστυχως το χω σκεφτει αρκετα.Ψαχνω να με μαθω,προσπαθω να ειμαι καλα κι ευγνωμων για οσα εχω.Την αληθεια μου μονο το μαξιλαρι μου την ξερει.Προσπαθω να συγχωρω να βλεπω παντα το καλο στον αλλο κ την παταω.Γιατι φερομαι οπως θα ηθελα να μου φερθουν.Δεν το χουν κανει.Μου λειπει η στοργη κι η φροντιδα.Εξαιτιας του χωρισμου των γονιων μου και της απιστιας του πατερα μου στη μητερα μου δε μπορω να εμπιστευτω ευκολα αντρα,η αναγκη μου ομως γι αγαπη ειναι τοση που λιγο να νιωσω τη ζεστασια αφηνομαι κ την παταω.Ειπα φετος θα μαι δυνατη θα χαμογελαω κ δε θα χασω το κουραγιο μου.ουτε 2 μηνες δεν αντεξα.δεν υπαρχω στην ιδια μου τη ζωη.ξερω εχω προβλημα.ευχομαι να ειμαι η τελευταια που νιωθω ετσι.