ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Μια φορά κι έναν καιρό είχα έναν τεράστιο έρωτα. Τεράστιο απωθημένο ετών και για τους δύο, καταπιεσμένη έλξη που προσπαθούσε να θαφτεί καθώς και οι δύο βρισκόμασταν σε σχέσεις. Επικοινωνία "φιλική" και ιντερνετική πάρα πολύ συχνή και ξαφνικά αποφασίζουμε να χωρίσουμε κι ας ήταν και λάθος. Το απωθημένο φούσκωνε με τα χρόνια οπότε είπαμε να το δοκιμάσουμε. Η απόσταση τεράστια και τα αεροπλάνα ακριβά οπότε σχέση δεν μπορούσε να υπάρξει εκ των πραγμάτων. Περάσανε τα χρόνια κάναμε νέες σχέσης κι εγώ ακόμη μπαίνω στο προφίλ του και βλέπω τα νέα του. Και οι δύο συζούμε και ξέρουμε πως τυχαία δε θα βρεθούμε ποτέ. Δε νομίζω πως με σκέφτεται ποτέ. Εγώ τον σκέφτομαι συχνά. Είναι το γαμώτο και το ανεκπλήρωτο. Χαίρομαι που είναι μακρία γιατί δε θα άντεχα το αδιάφορο βλέμμα του ούτε θα ένιωθα καλά αν τον έβλεπα με άλλη. Όταν χωριστήκαμε δεν ήθελα να γνωρίσω κανέναν και είχα μείνει "στεγνή" για πολύ καιρό. Όταν πρωτογνώρισα το τωρινό μου αγόρι σκεφτόμουν πως εκείνος τώρα κοιμάται με την κοπέλα του. Σε ελάχιστο χρονικό διάστημα δέθηκα πολύ με το αγόρι μου και το λάτρεψα. Ποτέ δεν ένιωσα ασχημα αν στην αρχή το μυαλό μου ξέφευγε συχνά γιατί πιστεύω πως βρισκότανε στην ίδια φάση με εμένα. Πιστεύω καταλάβαινε και ήξερε. Τώρα το αγόρι μου το λατρέυω και νιώθω πως σιγά σιγά δε νιώθω την ανάγκη να παρακολουθώ τον άλλο σα να μην έχω ζωή. Παιδιά να ζείτε τα απωθημένα σας και ας μην οδηγούν πουθενά. Να γνωρίζετε ανθρώπους και να δίνεται ευκαιρίες. Να ρισκάρετε και να μη μένετε στα σίγουρα.