ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Γράφω εδώ για να πω ότι είμαι δυστυχισμένη και ότι θέλω να ξεσπάσω...Σήμερα ήταν η πρώτη μέρα στο ΤΕΙ, δεύτερο έτος.Μέρα Δευτέρα, ξύπνησα στις 7 και περίμενα 20 λεπτά στη στάση το λεωφορείο διότι το πρώτο που πέρασε είχε πολλή κίνηση και αναγκάστηκα να πάω με το δεύτερο..8 ηωρα ήρθε αλλά είχε πολλή κίνηση και στο τμήμα μου έφτασα 8.30 περίπου.Δεν πήρα απουσία,πρώτη εντύπωση για τον καθηγητή αρκετά καλή.Ειχα μάθημα μέχρι τις 5 αλλά μας άφησε 4:30 οπότε 5 ήμουν σπίτι.Ζεστανα τα ρεβύθια και έβαλα να φάω στις 5:30. Ξύπνησε ο Νίκος μου. Μου είχε λείψει πολύ γιατί δεν είχαμε μιλήσει όλη μέρα και ετσι του ζήτησα να με πάρει τηλέφωνο... Αυτός δεν μπορούσε γιατί μιλούσε με το φίλο του για ένα παιχνίδι,το Lineage.. Το μισώ αυτό το παιχνίδι. Με γράφει πολλές ώρες για αυτό τη μέρα και εγώ τις περισσότερες φορές μένω μόνη και κλαίω..Γενικά κλαίω πολύ,κάθε μερα. Νευρίασα μαζι του και τσακωνόμασταν για ώρες γιατί ένιωθα ότι δεν του λείπω,και αρκετή μοναξιά μαζί.. Κοιμηθηκα το απόγευμα από τις 8 μέχρι τις 10 περίπου. Όταν ξύπνησα μιλήσαμε και τσακωνόμασταν πάλι για τον ίδιο λόγο..Κάνεις απ τους δύο δεν είχε όρεξη.Παντα εγώ ξεκινάω ένα τσακωσμο,αλλωτε φταει αυτός και αλλωτε εγω. Έκλαιγα στο τηλέφωνο και δεν ήμουν καλά,αυτός ήθελε να κοιμηθεί ενώ εγώ ήθελα να μείνει για να μην νιώθω μόνη. Αυτός λέει ότι ακόμα και όταν μένει για παρέα πάλι χάλια είμαι αλλά εμένα με βοηθάει πολύ η παρέα του..Τον επριξα πολύ ώρα αλλά τελικά στο τέλος μου είπε "άσε με γαμω την τρέλα μου". Και εγώ έκλεισα απλά το τηλέφωνο.Δεν είπαμε τίποτα άλλο..Ούτε καλήνυχτα,ούτε σαγαπαω...Πως θα κοιμηθώ εγώ τώρα χωρίς σαγαπαω; Είναι 01:14 και νιώθω απίστευτη μοναξιά.Γι αυτό γράφω εδώ για να ηρεμισω.Θελω να πάρω ένα ημερολόγιο να γράφω τις σκέψεις μου για να χαλαρώνω λίγο,μιας και δεν έχω κάποιον άλλο να μιλήσω. Νιώθω απόγνωση με την ζωή μου,φοβάμαι πως έχω κατάθλιψη,δεν έχω το θάρρος να το πω σε κανέναν.. Επίσης νιώθω ότι εγώ νοιάζομαι για όλους και κάνεις για μένα...Πρέπει να ταισω τα γατιά... καλήνυχτα.