ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Ώρες,ώρες δεν ξέρω ποιός έχει το παιχνίδι χαμένο σε κάποιες καταστάσεις... Οι γονείς σου, που για έναν κωλοεγωσιμό πληγώνουν και διώχνουν το παιδί τους από κοντά τους, ή εσύ που στηρίζεσαι και αγαπάς -περισσότερο από τους γονείς σου- τον άνθρωπο που έχεις σχέση μαζί του;Λυπάμαι μπαμπά που δεν μπορείς να αποδεχτείς τα όνειρα μου για το μέλλον μου,για τις σπουδές μου.. Λυπάμαι που η σχέση μου δεν είναι με τα άτομο που εγκρίνεις μόνο εσύ. Λυπάμαι που μπαινοβγαίνεις μες στο σπίτι και δεν μπαίνεις καν πια μέσα στο δωμάτιο να με ρωτήσεις αν θέλω κάτι χωρίς υφάκι, χωρίς να κρατάς μούτρα για να περάσουν τα δικά σου θελήματα.. χωρίς να χρειάζεται να μου χαλάς την ψυχολογία κάθε μέρα και να εύχεσαι από μέσα σου να μην είχα όποια σχέση και αν είχα.Λυπάμαι που ένας άνθρωπος,που δεν έχει να κερδίσει τίποτα από εμένα με βάζει πάνω από τον εαυτό του, ενώ εσύ με μεγάλωσες 18 χρόνια για να μην μου μιλάς όταν δεν τα κάνω όλα όπως τα γούσταρες εσύ εξ' αρχής.Όπως λυπάμαι που όλες οι υποχωρήσεις που έκανα για 'σένα τόσα χρόνια πήγαν χαμένες..Γιατί τι σημασία έχει για 'σένα αν προσπάθησα πολύ, αφού δεν πάω να σπουδάσω αυτό που θες εσύ ή όταν είμαι με οποιονδήποτε άλλο γκόμενο εκτός από αυτούς που προτιμάς εσύ.Επίσης εύχομαι μια μέρα, εκτός από όλα αυτά, να λυπάμαι για 'σένα οταν αυτός ο άνθρωπος -ή όποιος άλλος άνθρωπος- θα είναι πλέον η οικογένεια μου... Γιατί όλα αυτά που έδωσα σε εσένα, μετάνιωσα πολύ που στα έδωσα και δεν τα κράτησα για τον άνθρωπο μου..Και από εδώ και πέρα θα ξέρω να αγαπάω και να δίνομαι σε εκείνους τους ανθρώπους που ούτε είχαν τον χρόνο να με κερδίσουν, όπως τον είχες εσύ εκατομύριες φορές και τον σπατάλησες, ούτε μ'αγαπάνε με μέτρο και δοσοληψία.