ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

"τόσο" σε σκέφτομαι...ακόμα.Δεν έχω ιδέα γιατί.Θεβρητικά έχω προχωρήσει,έχω πειστεί πως η ιστορία μας έχει τελειώσει.Όμως ακόμα σε σκέφτομαι.Σε ήθελα απο την πρώτη στιγμή που σε κοίταξα στα μάτια..και αυτές οι λίγες φορές μαζί σου ήταν αρκετές για να ανυπομονώ για μια επόμενη.Για μια επόμενη που δεν θα είχα ποτέ τα κότσια να ζητήσω...Για μια επόμενη που μπορεί εσυ να ζήτησες άλλα ξεπηδούσα λέγοντας δικαιολογίες.Ακόμα νιώθω άσχημα γι'αυτό.'Ομως είμαι φτιαγμένη απο πληγές,άμυνες,φοβίες κ.ο.κ.Φοβάμαι να έρθω τελικά πιο κοντά σε οποιονδήποτε άνθρωπο...σε αυτό συμβάλει πολύ η κατάσταση που βιώνω στην καθημερινότητα μου.Δεν είναι όλα άσχημα...όχι! Απλά νιώθω πως σε γενικά πλαίσια βομβαρδίζομαι απο έγνοιες,άγχος στρές και πολλές φορές λύπη και μελαγχολία.Δεν αξίζει σε κανέναν να ρουφάει αυτή την αρνητική μου ενέργεια.Κατα βάθος ήθελα να προσπαθήσεις ακόμα πιο πολύ.Ήθελα να χτίσεις εσυ την οικιότητά μας.Όταν αντιλήφθηκα πως προσπέρασες απλές (μικρές) ευκαιρίες που σου έδωσα δεν έδωσα άλλα περιθώρια για -το μεταξύ μας-Κι εμένα μου λείπεις...αλλά..δεν έχει και πολύ νόημα νομίζω πλέον.