13.8.2013 | 00:29
Κι ειναι παιδια ρε παιδι μου σαν τα κρυα τα νερα
Παντα κοροιδευα αυτες τις ταινιες που το επαρχιωτακι που εχει αλλαξει τον αερα του στη μεγαλη πολη, γυρναει στη γενετειρα και ξαναζει τον εφιαλτη των παιδικων του χρονων. Εδω ομως κολλαει αυτο που λενε: ολες οι παροιμιες σωστες και οτι κοροιδευεις καποια στιγμη θα το λουστεις. Μπορει οταν ημουν στα 10-12 να πορωνομουνα με σκυλοτραγουδα και τυπους με μαλλι-γυαλι, αλλα οχι πια. Κι ομως γυρνωντας πισω στην πολη μου, βλεπω πως ολοι μου οι συνομηλικοι που εμειναν εκει εχουν κολλησει σε ακριβως εκεινο το σημειο οπου τους αφησα- αγωνιζονται να εντυπωσιασουν με τα καινουρια ρουχα που τους πηραν οι γονεις τους- με τους οποιους μενουν ακομη μαζι. Αλλα εγω γιατι πικραινομαι; Αντε να πιουμε μια μπυριτσα να δροσιστουμε γιατι το χουμε καψει μες το βραδυ.Παντως κριμα.(κι ενα ωραιο τραγουδι για το τελος http://www.youtube.com/watch?v=bjK1CkJ7l9k)