Εδω κ λιγο καιρο εχω ξεκινησει να βγαινω με ενα παιδι. Γενικα δουλευει πολυ, τις καθημερινες δεν σχολαει ποτε πριν τις 6-7 και μετα εχει ενα πολυ συγκεκριμενο προγραμμα, καποιες μερες θα παει για κολυμπι, αλλες μερες παιζει ποδοσφαιρο, γυμναστηριο ή για τρεξιμο. Γενικα ειναι απο τους ανθρωπους που δεν προκειται να παραλειψει το κομματι της γυμναστικης. Οκ, καλα μεχρι εδω, αντιλαμβανομαι οτι το να γυμναζεται μπορει να τον χαλαρωνει, να του διωχνει το στρες κλπ. Το θεμα ειναι οτι καθε φορα που ειναι να βρεθουμε, ολο αυτο το προγραμμα του μπαινει εμποδιο. Τις προαλλες πχ μου ειπε να βρεθουμε κ μου λεει οκ, θα παω για τρεξιμο κ μετα κολυμβητηριο κ μετα θα βρεθουμε. Ε οπως φανταζεστε οταν γυρισε σπιτι ηταν πτωμα, οποτε μου ειπε να βρεθουμε αλλη μερα. Εγω επισης 3 φορες την εβδομαδα τελειωνω δουλεια 10 η ωρα το βραδυ οποτε δεν μπορουμε να βρεθουμε εκεινες τις μερες. Ε και προφανως δεν μπορω να αλλαξω το ωραριο της δουλειας μου, ενω εκεινος θεωρω οτι θα μπορουσε να ειναι λιγο πιο ευελικτος στο κομματι της γυμναστικης του, αν ηθελε να αφιερωσει λιγο χρονο κ σε μενα. Δεν το κανει ομως, νιωθω οτι προτιμαει να παει γυμναστηριο απο το να δει εμενα.
Ε απο εκεινη τη μερα που ακυρωσε το ραντεβου μας επειδη ηταν κουρασμενος εγω σταματησα να επικοινωνω μαζι του, γιατι θεωρω οτι ειναι ματαιο να προσπαθω να χωρεσω στο προγραμμα του, το οποιο ειναι τοσο οργανωμενο που δεν παιζει να ακυρωσει τιποτα που εχει προγραμματισμενο για να δει εμενα. Οταν μου στελνει απανταω, αλλα ειμαι απομακρη. Θεωρω οτι δεν εχει καταλαβει γιατι ειμαι απομακρη, αλλα απο την αλλη δεν ξερω κ πως να του πω τι με εχει ενοχλησει. Δεν θελω να φανει οτι τον κατηγορω που αφιερωνει πολυ χρονο στο να γυμναζεται, αλλα απο την αλλη ειναι αληθεια οτι εχει τοσο busy προγραμμα που εγω δεν ξερω που θα μπορουσα να χωρεσω. Δεν ξερω πως να του το πω, δεν ξερω γενικα αν αξιζει να του δωσω αλλη ευκαιρια. Εχει τυχει κ μια μερα που κοιμηθηκα σπιτι του, αυτος να ξυπνησει κ να παει γυμναστηριο. Κ εγω ξενερωσα, γιατι ενω θα μπορουσαμε να κατσουμε μαζι Κυριακη πρωι, αυτος εφυγε για να γυμναστει. Δεν ξερω γιατι το εχει τοσο αναγκη, αν ειναι δηλαδη για θεμα ευεξιας ή ψυχολογικο, αλλα η αληθεια ειναι οτι νιωθω πως αν δεν βρισκει χρονο για μενα, μαλλον δεν τον ενδιαφερω κ πολυ. Τι πιστευετε? Πως θα μπορουσα να του εξηγησω τι με ενοχλει χωρις να τον προσβαλω? Γενικα θεωρειτε οτι εχει νοημα να το συζητησω ή απλα να το αφησω?