1.4.2012 | 06:02
κονφεσιον
κουραστηκα να περιμενω τις αποφασεις σου....κουραστηκα το παιχνιδακι σου....κουραστικα το αναψε - σβησε....ανεβοκατεβασες πολλες φορες το διακοπτη και απλα εσπασε....δε ξερω πως το χες στο μυαλο σου....αν το εκανες για να διασκεδασεις απλα και δεν ενιωθες τιποτα, αν ηθελες να με πληγωσεις επειδη σου πα τι με πειραζε, αν ηθελες να με τυρρανησεις, αν οντως ησουν μπερδεμενος....παντως ενα ξερω χωρις να εχω αλλη παρομοια εμπειρια, οι σχεσεις δεν ειναι ετσι. δεν ηταν ετσι οπως την ειχαμε...η σχεση ειναι αμοιβαια υποθεση, δεν δινει μονο ο ενας και στο τελος βγαινει και φταιχτης οταν ζηταει τα αυτονοητα και βασικά! οταν καταλαβα πια τι παιζει σταματησα να στεναχωριεμαι γιατι συνειδητοποιησα πως με κοροιδευες οσο σε ηξερα. κριμα γιατι σε ειχα πολυ ψηλά...σε θαυμαζα για ολα οσα λες οτι εχεις κανει χωρις ομως να μου τα χεις δειξει ποτε...νομιζα πως απο σενα ειχα να μαθω πραγματα, ομως πια εχεις πεσει πολυ στα ματια μου. δε ξερω τι μπορει να αναστηθει, αλλα αν αποφασισεις ποτέ θελω και χειροπιαστες αποδειξεις γιατι τα λογια σου πια δεν εχουν καμια ισχυ πανω μου...αν αποφασισεις ξανα θα πρεπει να τα κανεις ολα σωστα!