Μιλώντας απο προσωπική εμπειρία, αν δεν πας σε κάποιον ειδικό, το πρόβλημα θα γιγαντώνεται και θα γενικεύεται. οι κρίσεις πανικού ειναι ενα καμπανάκι που σου δείχνει οτι κατι δεν κανεις σωστα... δεν υπάρχει κανένας λόγος να νιωθεις τυψεις, οι γονείς σου και αυτοι που σε αγαπανε πραγματικα θα ειναι διπλα σου. σκεψου οτι εχεις σπασει το ποδι σου. θα σου θυμωνε κανεις?? θα ενιωθες τυψεις? σε τετοιες καταστασεις καταλαβαινουμε ποιοι ειναι οι πραγματικοι φιλοι μας.
17.8.2017 | 12:03
κρισεις πανικου
Ζω καθημερινά με τύψεις γιατί απομονώνομαι και απογοητεύω αγαπημένα μου πρόσωπα. Λόγω της αγοραφοβίας μου δεν επιτρέπω στον εαυτό μου να βγει έξω και να περάσει καλά με τους φίλους και συγγενείς μου κι έτσι, και εγώ νιώθω μόνιμα πεσμένη ψυχολογικά και οι φίλοι μου νομίζουν ότι είναι επιλογή μου που απομακρύνομαι. Έχω φτάσει σε σημείο μόλις μου παρουσιάζεται η ευκαιρία να βγω έξω, να ανακατεύομαι μόνο με την ιδέα. Έχω εξαντλήσει όλες τις δικαιολογίες για να μην βγω έξω μήπως και πάθω κρίση πανικού και δεν ξέρω τι να κάνω. Δεν θέλω να ζω με αυτόν τον φόβο πια. Δεν θέλω να βλέπω τους γονείςμου και τους φίλους μου απογοητευμένους απο εμένα. Κουράστηκα.
1