ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Βρε κουκλα μου 22 εισαι, απο τωρα κριση? Τι να πουμε και εμεις που πατησαμε τα αντα!Καθε μερα μεγαλωνουμε, και καθε μερα ειμαστε μια πιο εξελιγμενη βερσιον του εαυτου μας. Φροντισε να κανεις πραγματα για τον εαυτο σου, να μαθαινεις κατι καινουριο καθε μερα και να δουλευεις με το μεσα σου και θα δεις οτι καμια μερα δεν θα παει χαμενη. Και να θυμασαι, οσο θα περνανε τα χρονια καθε ηλικια θα εχει και τη γλυκα της

Κι εγώ τα ίδια σκέφτομαι, αλλά προσπαθώ να έχω για πρότυπα και ανθρώπους μεγάλων ηλικιών. Όσοι ξέρω μεγαλύτεροι, δε ζουν τη ζωή που θα ήθελα να ζω, σε φάση κόβουν τα μαλλιά τους κοντά οι γυναίκες, οι άντρες βλέπουν όλη μέα ποδόσφαιρο. Αλλά πάρε παράδειγμα ηθοποιούς μεγάλης ηλικίας που δουλεύουν αν μπορούν και μετά τη σύνταξη και έχουν ζωντάνια. Ίσως να αρχίσει να γίνεται σταδιακά αυτό που λες και να μην πάθεις σοκ. Δηλαδή, εγώ είμαι <30 και έχω αρχίσει και βλέπω ρυτίδες, δε θα ξυπνήσω μια μέρα και θα είμαι μεγάλη, βλέπω σιγά σιγά χάνεται το παιδικό λίπος απο το πρόσωπο κλπ.Είναι σημαντικό να το επεξεργαστεί μέσα του κάποιος, αλλά στην τελική και τα μπότοξ υπάρχουν. Και όσοι με κράξτε, δε λέω οτι όποιος κάνει μπότοξ δε γερνά, αλλά δείτε διασήμους που εξαρτώνται απο την εικόνα τους πόσο ασχολούνται με αυτά. Και η υγεία θα αλλάξει, αλλά ίσως να γίνει και αυτό σταδιακά, έτσι ώστε να το έχεις συνηθίσει. Και είχα δει και ένα άρθρο εδώ στη λαιφο που έλεγε οτι όποιος δε σκέφτεται τόσο την ηλικία του, είναι πιο καλά ψυχολογικά και σωματικά. Πες οτι έχανες την ταυτότητά σου, πόσο νιώθεις; Τόσο είσαι.

Κάθε ηλικία έχει τη χάρη της. Αυτό να το θυμάσαι για πάντα.

ΕΧΩ ΒΡΕΙ ΤΟ ΚΟΛΠΟ... Πάνω από δέκα χρόνια τώρα,κάθε χρονιά κλείνω τα 24 και μπαίνω στα 23!!!

Νομίζω πως δεν υπάρχει κάποια μέρα που ξυπνά κανείς και νιώθει ότι "γερνάει." Ίσως, πάλι, να εξαρτάται και από το πώς σας κάνουν να νιώθετε. Δεν είμαι ακόμα στην ηλικία για να κρίνω, αλλά έχω να σας πω το εξής: τη φίλη μου που πριν πέρυσι έγινε 30, ο 38χρονος πρώην της (που τότε ήταν νυν της και έμοιαζε για 25 εμφανισιακά) της είπε πειραχτικά "πώς νιώθεις που γερνάς;" Και τη θυμάμαι από εκείνη τη μέρα να είχε φρικάρει κάπως, είχε γεμίσει ανασφάλειες ότι μετά τα 30 κανείς δεν θα την ήθελε και τέτοια πράγματα. Ίσως αυτό που την πείραξε ήταν το γεγονός ότι ο πρώην της, που ήταν μαζί της ήδη 2 χρόνια, δεν της πρότεινε να πάνε παραπέρα τη σχέση τους, εγκωμίαζε μία 24χρονη συνάδελφό του μπροστά της και της πέταξε και εκείνο "για πλάκα." Τον χώρισε λίγο καιρό μετά από τα γενέθλιά της (φαντάζομαι, κι εκείνος χάρηκε που ξεφορτώθηκε "τη γριά"), αλλά εκείνο το διάστημα τη θυμάμαι που ξαφνικά είχε αποκτήσει μια φοβία προς τα "γεράματα" και είχε αποφασίσει ότι δεν θα έβρισκε ποτέ σύντροφο... (Τελικά βρήκε μια χαρά έναν 29χρονο και σήμερα είναι μια χαρά απ' ότι ξέρω.)Δεν νομίζω ότι θα το περνούσε όλο αυτό, πάντως, αν δεν την έκανε ο τότε σύντροφός της να νιώθει σα να είχε περιπέσει σε αχρηστία, η βιομηχανία της μόδας σίγουρα χειροτερεύει τα πράγματα, συν το γεγονός ότι πολλοί πλούσιοι και διάσημοι στα 40 ή 50 τους προτιμούν γυναίκες γύρω στα 25 (βλ. Vincent Cassel-Tina Kunakey, Valentino Rossi-Francesca Sofia Novello), οπότε υποσυνείδητα πολλές γυναίκες καταλήγουν να συγχέουν λανθασμένα την ελκυστικότητα με τη νεότητα. Νομίζω έχει σχέση με το πώς σας κάνει κάποιος να νιώθετε αφενός και, αφετέρου τι προσδοκίες θέτει ο περίγυρός σας ως προς την ηλικία σας. Για παράδειγμα, όπως υπάρχουν φυσιολογικά εύρη ηλικίας εντός των οποίων ένα βρέφος αρχίζει να μιλά και να περπατά και να απαλάσσεται από τις πάνες, έτσι και καθ' όλη τη διάρκεια της ζωής θα έπρεπε να υπάρχει κάποια πράγματα που είναι καλό να μην αρμόζουν από κάποιες συγκεκριμένες ηλικίες κι έπειτα. Το πιο σημαντικό, πιστεύω, είναι να μη μένετε στάσιμη στη ζωή σας. Η ηλικία δεν είναι κάτι, παρά μόνο ένα κατευθυντήριο στη ζωή σας για να μπορείτε να συγκρίνετε πόσα χρόνια έχουν περάσει από μία σας φάση μέχρι την πιο βελτιωμένη έκδοση του εαυτού σας.

Ναι ξέρεις κι αν υπάρχουν άνθρωποι που χαρακτηρίζουν τις πενηντάχρονες "γριές" θα πέσουμε σε κατάθλιψη και δεν θα μας πιάνει ύπνος τις νύχτες. Ρε κοπέλα μου άλλα πράγματα δεν σε απασχολούνε;; Όχι δεν το έχω περάσει για να σου πω πως το ξεπέρασα, και επίσης δεν μου δημιουργεί κανείς προβλήματα πουθενά επειδή είμαι 50. Ποτέ πουθενά και με κανέναν τρόπο.

Δεν υπάρχει κρίση ηλικίας στα 20+..ανασφάλειες είναι περισσότερο για την εξωτερική εμφάνιση η οποία απλά αλλάζει..είμαστε όλοι επηρεασμένοι από αυτα που βλέπουμε και διαβάζουμε..Όταν περάσεις τα τριάντα και κυρίως τα σαράντα θα καταλάβεις τι πραγματικά σημαίνει κρίση ηλικίας..μέχρι τοοοοτε ζήσε την ζωή σου όπως σ´αρεσει για να μην έχεις απωθημένα όταν θα έρθει πραγματικά η κρίση ηλικίας!

Δεν μπορώ να ακούω για κρίση ηλικίας στα 22. Κάτι άλλο είναι, όχι πάντως κρίση ηλικίας. Μεγαλώνεις στα 22; 'Όλη η ζωή μπροστά σου είναι να δημιουργήσεις, να ερωτευτείς, να χαρείς. Αυτό να κάνεις, αντί να ανησυχείς που μεγαλώσεις! Στα 70 δηλαδή τι θα κάνεις;

Με είχε πιάσει και εμένα στα 22 και με πιάνει και τώρα κατά καιρούς. Εγώ πιο πολύ μπαίνω στην διαδικασία να κριτικάρω όλες τις επιλογές που έχω κάνει μέχρι τώρα. Έχω καταλήξει ότι κάθε ηλικία έχει τη δική της χάρη. Το θέμα είναι όσο περνούν τα χρόνια να βελτιωνομαστε ως άνθρωποι.

εγω στα 37 μου τι κρίση ηλικίας να έχω >>>???

Ο καθένας είναι όσο αισθάνεται , το κλειδί νομίζω είναι να κρατάς το παιδί μέσα σου που υπάρχει μέχρι το τέλος .

Κάθε μέρα που περνάει είμαστε ηλικιακά μεγαλύτεροι. Χτες ήμασταν νεότεροι και όσο ο χρόνος πηγαίνει μπροστά, μεγαλώνουμε και εμείς. Αλλά κρίση σε αυτή την ηλικία; Όταν πήγα 30 ένιωσα μία κρίση. Αν υπήρχε ελιξήριο νεότητας θα ήθελα να το πιω και να γινόμουν ένα μικρό μωράκι σε μια κούνια και να μην έχω στεναχώριες και προβλήματα. Γίνεται; Δεν γίνεται φυσικά. Κανείς δεν θέλει να γεράσει, αλλά έτσι είναι η πορεία της ζωής.

Με τα σημερινά δεδομένα, ένας άνθρωπος 50 χρόνων δεν είναι τόσο καταπονημένος οπότε δεν είσαι γερασμένος. Ωστόσο, ασχέτως ηλικίας, αν δεν περνάς καλά είναι λογικό να μη χαίρεσαι τη ζωή και να νιώθεις σκουριασμένος.Υ. Γ. Πάντως αν ο κόσμος ήταν τόσο άνετος στο να γερνάει και να κρεμάει, δε θα ήταν τόσο κερδοφόρες οι επιχειρήσεις που ασχολούνται με το πως θα δείχνουμε νεότεροι και ιδανικά κρατήσουμε μια Νεανικότητα στο σώμα όχι μόνο εμφανισιακά.

άν περνάς κάθε μέρα υπολογίζοντας το τί θα πει η κοινωνία για εσένα τότε απλά θα "ζείς".η αξία (και η ηλικία) σου δέν εξαρτάται απο την γνώμη των άλλων ούτε απο το πόσο καλά ακολουθάς τα κοινωνικά στερεότυπα.

Σε καταλαβαίνω. Φοβάμαι τόσο πολύ την ημέρα που θα πατήσω τα 20. Όταν ήμουν 15 νόμιζα θα μείνω μικρή για πάντα. Κρίμα που δεν γίνεται.

Το ξεπέρασα πάρα πολύ αποτελεσματικά νοσώντας από καρκίνο! Τώρα ξέρω ότι κάθε μέρα πάνω από το χώμα είναι μια καλή μέρα. Τώρα με την πανδημία έχουμε την ευκαιρία να το ξεπεράσουμε όλοι, και πιο ανώδυνα σε προσωπικό επίπεδο.