Τα θεματα που θετεις ειναι 2. Το πρωτο ειναι πως δεν σου αρεσει η δουλεια σου και την κανεις αγγαρεια . Το δευτερο ειναι το ονειρο σου με την ραπτικη και το σχεδιο. Η λογιστικη μπορει να ειναι αγχωτικη αλλα σου δινει χρημα. Βαρετη δουλεια δεν ειναι , προσωπικα την βρισκω ενδιαφερουσα κι αν ειδικευτεις καπου, εξαιρετικα κερδοφορα. Η ραπτικη... ποια γυναικα ραβεται τωρα πια, ετοιμα αγοραζουμε εκτος αν εννοεις τις μεταποιησεις που εχει γεμισει ο τοπος. Το σχεδιο ειναι μια αλλη ιστορια!. Εχεις ταλεντο ομως? Εχεις δειξει καποια σχεδια σου σε καποιον? Αν εχεις κανε το ονειρο σου πραγματικοτητα. Μην αφησεις την δουλεια σου ομως πριν σιγουρευτεις.
4.10.2022 | 23:30
Λάθος επιλογες
Από τότε που ήμουνα μικρή, μου άρεσε να ντύνω τις κουκλες μου. Όχι με αυτά που υπήρχαν στο κουτί αλλά με αυτά που εραβα εγώ. Παλιά κομμάτια υφασμα λίγη κλωστή και βελόνι. Μετά όταν σταμάτησαν να παίζω με κούκλες μου άρεσε να ζωγραφίζω σκίτσα με μοντέλα. Αποτυχημένα φυσικά δεν το εξέλιξα κιόλας. Μεγαλώνοντας ασχολήθηκα με τη λογιστική επειδή αυτό είχε ζήτηση. Σπούδασα οικονομικά δούλεψα και δουλεύω σε λογιστήρια και γραφεία. Και το βαριέμαι αφόρητα. Αγόρασα μια ραπτομηχανή για να μεταποιω τα ρούχα μου από ανάγκη λόγω ύψους. Πήγα και μαθήματα ραπτικής για χομπυ. Ήταν λίγο δύσκολα με τη δουλειά και όλα.
Ότι κι αν κάνω βρίσκω τον εαυτό μου να σκεφτεται πως θα ραψω αυτό ή τι ωραία να μπορούσα να σχεδιάσω κάτι και να το ράψω. Κάτι μοναδικό.
Έκανα λάθος επιλογές. Το σχέδιο μόδας δεν το ήξερα ούτε καν σαν επιλογή. Μονο τα συμβατικά επαγγέλματα με τις εκάστοτε σπουδές. Κρίμα, ο χρόνος δεν γυρίζει πίσω.
Μια απηυδησμενη με την επαγγελματική της σταδιοδρομια 35αρα.
6
