5.9.2015 | 20:37
Λέτε να είναι η μουντάδα;
Η ελαφρά κεφαλαλγία σήμερα; Η σκέψη μου σε σένα και το υπέροχο χαμόγελό σου; Η ταινία που είδα;Ότι ξέρω ότι δεν θα σε δω ποτέ; Ότι δεν θα σου σφίξω το χέρι; Ότι πρέπει να σφίξω μόνο τα δόντια μου;Λέτε να φταίει ότι πρέπει να πάω στον οδοντίατρο (εκείνος ο πονόδοντος πάλι μου κλείνει ύπουλα το μάτι, και δεν μου αρέσει να πηγαίνω σ' οδοντίατρους) Λέτε να φταίει που το μέλλον μου είναι αβέβαιο και το μόνο που θέλω είναι να κοιμάμαι; Κάτι με κάνει να μελαγχολώ έντονα σήμερα. Προσπάθησα τόσες μέρες να μην το προσέξω. Προσπάθησα να το αποφύγω. Όπως και την σκέψη μου για κεινον, αλλά κάτι φταίει. Νιώθω κάπως. Μ' έναν κόμπο. Τόσος κόσμος κάθεται και σκάει για τα πραγματικά προβλήματα κι εγώ σκάω γιατί δεν θα μπορέσουμε ποτέ ξανά να πούμε εκείνες τις βλακείες όπως κάποτε. Γιατί δεν θα μπορέσω ποτέ ξανά να σκεφτώ πως σε κάνω να γελάς, ή εσύ εμένα. Ξαφνικά, θέλω να καπνίσω!