ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Τόσο καιρό (νόμιζα ότι) είχα συνηθίσει την μοναξιά... Μέχρι που ήρθε ένας άνθρωπος από μακριά και ταρακούνησε τον κόσμο μου και την μοναξιά μου. Με έκανε να δω αυτό που πραγματικά θέλω να ζήσω, αυτό που κρύβω μέσα μου... Όλα όσα πίστευα πως θα κάνω και πώς θα συμπεριφέρομαι στον άνθρωπο της ζωής μου τα υλοποίησα, σε μια εβδομάδα που έζησα κοντά της. Ήξερα ότι θα είμαι έτσι αλλά δίπλα στην συγκεκριμένη τα επιβεβαίωσα και είδα ότι είμαι ο άντρας που πίστευα ότι είμαι.Βαρέθηκα να ξυπνάω το πρωί για δουλειά και να μην έχω έναν άνθρωπο δίπλα μου, στο κρεβάτι μου, βαρέθηκα να πέφτω για ύπνο μόνος μου... αυτή η μοναξιά με σκοτώνει. Δουλεύω 10 ώρες και δεν βρίσκω τον λόγο να γυρνάω σπίτι, δεν θέλω να γυρνάω σπίτι γιατί δεν με περιμένει τίποτα, ούτε μια αγκαλιά ούτε ένα ζεστό χαμόγελο, τίποτα, ένα άδειο κρεβάτι. Τώρα μας εχουν . Σε λίγες μέρες θα αρχίσουμε 12 ώρα δουλειά και το κινητό μου θα συνεχίζει να είναι σιωπηλό. Ένα γαμημενο μήνυμα ενώ είμαι στη δουλειά " αγάπη μου τι κάνεις, σε περιμένω, μου λείπεις σε σκέφτομαι". Μηνύματα μόνο από φίλους φίλες που δεν μπορούν να συμπληρώσουν το κενό που αισθάνομαι μέσα μου...Κουράστηκα θεέ μου. Κουράστηκα.