21.7.2015 | 20:58
Μ.
Νιώθω πως σε εχω κουρασει, ειμαι ενα βάρος στην καθημερινοτητα σου, δυσκίνητη, αβουλη, καθόλου ανεξάρτητη.. Κι όμως δεν ήμουν πάντα ετσι.. Όταν με γνώρισες ήμουν εγω σκέτο, όχι εγω η γυναίκα σου.Δεν θυμάμαι πως να ξαναγίνω, το προσπαθώ όμως..Αλλα πως να βρω τον εαυτό μου όταν δεν έχω ενα σημείο αναφοράς καταδικό μου; Το σπίτι μας είναι σπίτι σου, το πρόγραμμα μας πρόγραμμα σου, όλα τα μας είναι στην ουσία σου κι εγώ απρόσωπη παρουσία που καλύπτει τη θέση δίπλα σου, όπως η προηγούμενη κι όπως πιθανώς και η επομενη..
